انسان موجودنــــاسپـــــاس !

انسان ها زمانیکه به آسیبی گرفتار ميشوند و یا عزیزان شان به مصیبت، خطر و مریضی خطرناک مبتلا ميشوند چه این انسانها دیندار و خداپرست باشند و چه دین گریز و خدانشناس در حالات فوق خیلی خدا را یاد می‌کنند، حتی در تشناب، راه، جاده و بستر خواب، اما زمانیکه آسیب و خطر از بالای ما دفع شد “نه چرگیست و نه پرگی!!” شاید همه ما داستان (نه چرگی و نه پرگی!) را شنیده باشیم، گویند کسی در شاخه یک درخت بلند بالا شد وقتیکه در بلندترین قسمت درخت رسید و انرژی که داشت ختم شد بطرف زمین نگاه کرد با خود گفت اگر خدا کمکم کند دوباره به زمین زنده و سالم پایین شدم یک شتر را بنام خدا خيرات میکنم، هرقدر این شخص از شاخه های بالا بطرف زمین پایین می آمد این تصمیم خيرات او کوچکتر میشود مثلآ در شاخه پائینی گوساله را بنام شکرانه خیرات میکرد، بعد گوسفند را بعد بز و در پاینتر شاخه درخت مرغ را، زمانیکه به زمین زنده و سالم پایین شد “نه چرگی بود نه پرگی”! چرگی= مرغ دقت کنید که خداوند حالت اين‌گونه بنده های خود را چه زیبا در آیه ۱۲ سوره یونس کتاب برحقش بیان فرموده

: وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى‌ ضُرٍّ مَسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ. ترجمه: وهنگامى كه ضررى به انسان برسد، در حالى كه به پهلو خوابيده يا نشسته و يا ايستاده است، ما را مى‌خواند، ولى چون ضرر “مصیبت” را از او برطرف ساختيم، چنان به راه خود مى‌رود كه گويى هرگز ما را براى گرفتارى كه به وى رسيده بود، نخوانده است! اين‌گونه براى اسرافكاران، عملكردشان زيبا جلوه مى‌كند. When distress befalls man, he supplicates Us, [lying] on his side, sitting, or standing; but when We remove his distress, he passes on as if he had never supplicated Us concerning the distress that had befallen him. What they have been doing is thus presented as decorous to the transgressors نکته: بارها خداوند از ناسپاسى انسان گِله كرده كه در هنگام اضطرار و سختى خدا را مى‌خواند، ولى پس از حلّ مشكل، از خدا غافل مى‌شود و او را فراموش مى‌كند. پیام: ايمان به خداوند، در عمق روح انسان عجين شده و حوادث تلخ، عامل بيدارى اين وجدان وفطرت خداجوى اوست. «مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا». بیاید که خدا را در همه حالات فراموش نکنیم، چه در حالات اضطراب، خطر، مصیبت، سختی، مریضی و چه در حالات تندرستی، خوشی، پولداری، قدرت و غنا.