استقبال یا توهیــن به تاریخ ؟

اینکه چه روزی حکیم آغا  که خود را شرعی هرچند از اهالی خوست جنوبی بوده از اکابر شاخه قند هاریهای  طالبان میخوانند همین سال جاری گفته بود که در افغانستان بویژه در حکومت طالبان هیچگاه خلای قانون وجود نداشته ، نه دارد و نخواهند داشت   

       به یاد نه می آوریم ولی پس ازغیبت صغرای حضرت حکیم شرعی که غالبأ غرض جمع آوریی درهم ودینارایضأ تجدید خاطره ها ی دوران مسافری در  بلاد خلیج به مراقبه نشسته بود نا گهان خبری را از کانال طالبانی که در قدیم آنرا حرام و کارکنان آنرا واجب القتل می دانیستند استماع نمودیم که گویا شیخ‌الحدیث مولوی عبدالحکیم شرعی، وزیر عدلیه امارت اسلامی با هیأتی از علمای کشور ترکیه به رهبری سلیم ارگون، معاون ریاست امور مذهبی آن کشور دیدار و گفتگوکرد     

  درخبراضافه شده که هردو جانب بر اشتراکات مذهبی و فرهنگی کشور های افغانستان و ترکیه که در امتداد تاریخ موجود بود تأکید نمودند . حضرت حکیم شرعی در این ملاقات بر اینکه  شهروندان هردوکشور پیرو مذهب امام ابوحنیفه اند مذهبی که تمامی امور زندگی از سیاست گرفته تا اقتصاد و حقوق بشرهکذا چگونگی حکومت داری  درآن گنجانیده شده است . آغا حکیم خان شرعی در ملاقات با هیأت علمای کشور ترکیه از مهمان نوازیی ترکیه برای افغانها که در آن کشور مستقر اند و میخواهند در آنکشور زندگی کنند ابراز قدر دانی نمود . در مقابل چنین سخنان گهر بارحکیم آغا که خودرا به ناحق” شرعی” می خواند رئیس و اعضای هیأت کشور ترکیه گفتند :مناسبات ترکیه و افغانستان به صد ها سال میرسند و هردو کشور در زمینه های گوناگون با هم همکاری دارند…جهت معلومات آغا حکیم خان شرعی  البته نه در محضر هیأت علمای مذهبی ترکیه که خود برثغور و ماهیت تاریخ افغانستان واقف اند باید گفته شود که افغانستان از هزاران سال بدینسو آشیانه مشترک همه اقوام و مذاهب  بوده که برای دفاع از این آشیانه شانه با شانه شهروندان متعلق با همه اقوام اعم از تاجک ها ، پشتونها ، هزاره ها ، ازبک ها ترکمن ها و غیره اقوام همچنان پیروان مذاهب و حتی ادیان همچون سنی ها ( هواداران سنت و جماعت ) شیعه ها پیروان مذهب حضرت امام جعفر صادق (رح) و پیروان ادیان گوناگون مانند هندوهای ارجمند ی که ساکنان اصلی سرزمینی بنام افغانستان اند ، یهودان آزاده که  اجداد ونیاکان شان از قرنها بدینسو در سرزمینی بنام افغانستان زیسته اند و غیره مذاهب  کوچک نیز از این سرزمین خاطراتی دارند . . البته پس از آنکه با رویکار آمدن حاکمان شبه مذهبی اکثر هندو باوران و یهودی باوران به سرزمین های دیگری مجبور به ترک دیار شدند علمای مذهبی شیعه  بارها خواستار رسمیت یافتن مذهب تشیع توسط طالبان شده‌اند.رسیمت یافتن مذهب جعفری در نظام طالبان، تدریس فقه جعفری در دانشگاه‌ها و مکاتب برای محصلین  و متعلمین اهل تشیع و مشارکت معنادار شیعیان در دستگاه‌های حکومتی از خواست‌های اساسی شورای علمای شیعه از طالبان است.     

  نه میدانیم که چرا آغا حکیم خان شرعی از این ضرورت تاریخی و درعین حال جغرافیاوی تسوید قانون اساسی که آئینه تمام نمایی همه شهروندان و ساکنان این مرزوبوم بوده است مانند کتاب فقهی تصؤرمی کند.درحالیکه تسوید قانون اساسی برای یک کشورکه بیشتر با  حیات تاریخی شهروندان آن که در یک قلمرو جغرافیاوی گرم وسرد روزگار را چشیده اند تعلق دارد و درک این حقیقت به خرد و علوم معاصر نیازدارد که با تأسف درک این حقیقت در گفتمان بنیادگرای شریعت مدارطالبانی  هیچگونه ارزش وجایگاهی ندارد.  جنبش طالبان تدوین قانون اساسی یا تعیین آیین‌نامه برای تنظیم امور کشور را ضروری نمی‌داند و قرآن و سنت را قانون اساسی دولت اسلامی می‌شمارد.البته در چنین اوضاع و حال واحوال است که مواقف ضد ونقیض طالبان بر همه شؤون مدیریت سیاسی جامعه افغانستان نیز تأثیر دارد و خیر مقدم و و بر پائی مراسم برای هیأت های از کشورها و یا هم برخلاف حضور طالبان در برخی مجامع سیاسی و دیپلماتیک بلوف  و دروغی  بیش نیست که  حضور هیأت علمای مذهبی کشور ترکیه نیز شامل چنین وضعیت است