وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
سید اسحاق دلجو حسینی رئیس جبهه صلح در گفت و گو با بخش خبر رادیو دری اظهار داشت: کمک های امریکا و دیگر کشورها و سازمان های بین المللی که به نام مردم افغانستان به این کشور ارسال می شود در اختیار مردم این کشور قرار نمی گیرد و سازمان ملل و دیگر سازمان های بین المللی که می توانند راهی برای دسترسی مردم به این کمک ها پیدا کنند تا کنون اقدامی در این زمینه نکرده اند. وی با اشاره به هشدارهای سازمان های بین المللی مانند سازمان ملل متحد، صلیب سرخ جهانی و دیگر سازمان ها نسبت به گسترش فقر و قحطی در افغانستان و ارایه آمارهای نگران کننده در این زمینه عنوان کرد: وظیفه همین سازمان ها است که راهی برای دسترسی مردم افغانستان به این کمک ها پیدا کنند.
به گفته این کارشناس افغان اقتصاد افغانستان طی سال های متمادی وابسته به کمک های خارجی بوده ضمن اینکه کمک های خارجی هم همواره در خطر فساد و غصب قرار داشته و شکایت هایی هم وجود داشته که این کمک ها به درستی توزیع نمی شود و به کسانی که مستحق هستند نمی رسد،قبل از روی کار آمدن طالبان هم مشکلات و فشارهای اقتصادی در افغانستان وجود داشت اما از آنجایی که کمک های خارجی تا حدودی منظم شده بود حداقل بخشی از آن به مردم می رسید و فشارها را کاهش می داد هرچند که فقر وجود داشت و رو به گسترش هم بود.دلجو حسینی اظهار کرد: پس از روی کار آمدن طالبان هم بر اساس گزارش ها امریکا به صورت هفتگی کمک هایی را به طالبان ارسال کرده که مجموع آن تا کنون حدود دو میلیارد دالر شده است. این کمک ها ظاهرا به مردم افغانستان شده اما در اختیار طالبان بوده است.
همچنان گزارش شده که گمرکات افغانستان ماهانه دو میلیارد افغانی عواید دارد که آن هم در اختیار طالبان است و آنان این پول ها را صرف نیروهای خود می کنند و روز به روز آمار مردمی که در افغانستان زیر خط فقر قرار می گیرند بیشتر می شود.وی افزود: این مسایل نشان می دهند که طالبان پول هایی را که به نام کمک به مردم افغانستان به این کشور ارسال می شود به مردم نمی رسانند، بسیاری از اداره های دولتی و موسسات تعطیل شده اند و بسیاری از مردم و به ویژه زنان از کار برکنار شده اند، کار وجود ندارد، قیمت مواد اولیه بالا است و امریکا همچنان پول و امکانات را در اختیار طالبان قرار می دهد.به گفته این کارشناس افغان وقتی که سازمان ملل و نهادهای مربوطه آن گزارش می دهند که مردم افغانستان در مشکلات اقتصادی و فقر گرفتار هستند باید راه حل هم ارایه کنند، موسسات کوچکتر خارجی که کمک های آن ها هم نسبتا کمتر است نمی توانند راه حل ارایه کنند ضمن اینکه در داخل افغانستان هم از سوی نهادها راه حلی برای رفع این فقر گسترده ارایه نشده است. 
مشکل فقر گسترده و بیکاری در افغانستان فقط از سوی نهادهای بزرگ بین المللی مانند سازمان ملل متحد، صلیب سرخ و امثال آن ها قابل حل است.دلجو حسینی بیان داشت: کشورها و نهادهای بین المللی که در سال های گذشته متعهد کمک های دوامداری به افغانستان شده بودند به گفته خودشان به این دلیل که کمک ها به مردم افغانستان نمی رسد آن را متوقف کرده اند اما آن ها باید شبکه های درستی ایجاد کنند که کمک ها به این مردم برسد در این صورت کسی نمی تواند این کمک ها را تصاحب کند.وی اضافه کرد: واضح است که مردم افغانستان مشکلات اقتصادی زیادی دارند و عده ای حتی در خطر مرگ قرار دارند، طالبان هم مشکلاتی دارند که بیشتر به فکر حل آن ها هستند، سازمان ملل متحد، صلیب سرخ و سازمان هایی مانند آن هم معمولا در مورد فقر در افغانستان فقط آمار و گزارش می دهند و از دیگر سازمان های جهانی گلایه می کنند که به مردم افغانستان کمک نمی کنند در حالی که سازمان ملل متحد و دیگر سازمان های بین المللی این توان را دارند که راهی پیدا کنند، کمک ها را جمع آوری کرده و به مردم نیازمند در افغانستان برسانند.
