وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
در افغانستان یک مقوله ناعاقبت اندیشانه معمول است که میگویند:«اولاد زیاد بیاورید تا کلمه گوی زیاد شود، زیرا روزی شانرا خدا میدهد و وزن شانرا زمین برمیدارد!!».در مقوله بالا تنها ازدیاد کمیت کلمه گویان هدف است تهیه آذوقه و مسکن طفل هم حواله میشود به خدا، در حالیکه هر طفل بالای والدین خود هشت حق ذیل را دارند:
۱. حق گذاشتن نام نیکو،
۲. حق حیات که نباید والدین از ترس گرسنگی آنها را بکشند،
۳.حق نفقه که از ساعت نخست تولد از شیر دادن مادر آغاز و تا زمانیکه طفل به حد بلوغ میرسد،
۴. حق تربیت و تعلیم،
۵. حق دفاع در مواقع خطر و حوادث ،
۶. حق مشورت،
۷. حق پادرمیانی و در صورتیکه اولاد استطاعت مالی نداشته باشند پرداخت هزینه ازدواج و نکاح که در اسلام آنرا «ولیمه» گویند (نه دعوت دوهزار نفر در لوکس ترین صالون شهر و گروپ موسیقی دل آغا سرور!)
روایت است که هرگاه یک پدر یا یک برادر سه دختر یا سه خواهر داشته باشند و آنها را بصورت درست تعلیم و تربیت و مواظبت کند و بعد آنها را به نام نیک به شوهر دهند جای اینگونه پدران و برادران در بهشت است.
۸: حق میراث از والدین.
علم پیداگوژی اولادداری یا پرورش اطفال را چنین بیان میکند:اولادداری یا پرورش اطفال عبارت از فن مدیریت، مراقبت و وارسی اولاد است از تولید جنین در بطن مادر و روز نخست تولد طفل شروع و تا سن بلوغیت ادامه می یابد، که این مدیریت و مراقبت شامل فراهم آوری سهولت های زندگی (آب ، نان، لباس، مسکن و سایر ضروریات زندگی)، تعلیم، تربیه، تحصیل, تهذیب وغیره تعلیمات و آموزه ها می‌باشد تا طفل طوری بزرگ شود که هم مفید به خود و هم مفید به جامعه انسانی بار بیاید.
قرآن کریم برای “فرزندان” واژگان متفاوتی را بکار برده، از جمله:
۱. ذریّه، ۲. بُنَیّ و بَنون، ۳.أولاد،
۴. أسباط؛
انسان از زمان تولد تا اینکه به سن بلوغیت میرسد و تشکیل فامیل میکند پنج مرحله مختلف زندگی را طی میکند:
اول. شیرخوارگی یا کودکی
دوم. طفولیت و دوره تعلیمات ابتدایی
سوم. نو جوانی و دوره تعلیمات ثانوی که در انگلیسی به آن teenagers میگویند،
چهارم. دوره تحصیلات عالی و جوانی
پنجم. بلوغیت و مرحله آماده شدن به ازدواج که منتج به آغاز زندگی مستقلانه شده که این انسان خود آماده دوره یا مرحله اولادداری دیگری میشود.بعضی ها فکر میکنند که تنها مرحله شیردهی و کودکی مرحله دشوار پرورش فرزندان است و همینکه طفل از خطر مرض «چیچک و سرخکان و سینه و بغل!» خلاص شد باقی والدین از لحاظ تشویش اولاداری بیغم میشوند،بعضی ها مرحله نو جوانی طفل را خیلی دشوار و چالش برانگیز میدانند، زیرا در این مرحله چون نوجوانان صاحب غرور کاذب میشوند و فکرمیکنند که ما حالا انسان کامل هستیم و نیازبه مراقبت و مشاورت والدین نداریم،بعضی ها مرحله تصمیم‌گیری,آمادگی «پلانگذاری ازدواج» اولاد شانراخیلی دشوار وچالش برانگیز میدانند خصوصآ آنعده خانواده های که سنت‌گرا وconservative هستند وازدواج جوانان شان به اساس رابطه عاشقانه یا love marriage نه,بلکه به اساس پای درمیانی و خواستگاریوالدین صورت میگیرد که در انگلیسی به آنarrange marriage میگویند، آن هم در محیط خارج (چه جوان شان دختر باشد چه پسر).اگر اطفال به صورت درست تربیه نشوند، بیسواد و جاهل بار بیایند همان قسمیکه مال و منال دنیا فتنه انگیز است اولاد نیز باعث فتنه برای والدین و جامعه میشوند.
ترجمه:و بدانيد كه اموال و فرزندانتان آزمايشى (براى شما) هستند و البتّه نزد خداوند (براى كسانى كه از عهده‌ى آزمايش برآيند)، پاداشى بزرگ است.از نظر شما خواننده عزیز که در محیط افغانستان زندگی دارید و چه در محیط سیکولار غربی کدام مرحله ای از اولادداری یا پرورش اولاد خیلی چالش برانگیز یا challenging است؟آیا مواظبت و تربیت پسر بیشتر چالش برانگیز است یا از دختر؟
اگر از پسر چرا؟
اگر از دختر چرا؟
