وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
تا زمانیکه جنگ و جهاد ما در راستای بدست آمدن منفعت بازیگران ادامه داشت ما و اندیوال های عرب ما نزد شان مجاهدین آزادیخواه بودیم، جنگ ما جنگ افغانستان و دفاع کشور های آنها بود، اما به مجردیکه بازیگران به اهداف خود رسیدند، دیوار برلین فروریخت، دو آلمان یک آلمان متحد شد، بلاک وارسا از مسیر راه شان برداشته شد اسم ما مجاهدین یکشبه به تفنگسالار ،
بعد همین خارجی ها از بین همین مجاهدین گروه طالبان را تحت پروگرام های جدید با همکاری و پادرمیانی استخبارات نظامی پاکستان، سعودی و بعضی کشور های دیگر خلق نمودند و لقب «فرشته های نجات!» را بالای همان مجاهدین سابق که شامل گروه طالبان شدند گذاشته و تمام گروه های جهادی را توسط همین «فرشته های نجات!» تار و مار ساختند، یک هموطن را توسط هموطن دیگر کشتند ،فاجعه سرزمین سوخته شمالی را ثبت تاریخ کردند،فاجعه هزاره کشی شهرمزار شریف را بعد ازآنکه جنرال ملک با طالبان همکاری کرد ثبت تاریخ کردند،فاجعه دشت لیلی را ثبت تاریخ کردند.شایان ذکراست که شاخه شورای نظار جمعیت اسلامی با یکتعداد چهره های احزاب سابق جهادی به
رهبری آمر مسعود به مقاومت پرداخت تا اینکه آمر مسعود را به همکاری و پادرمیانی یاران نزدیکش به قتل رسانیدند و یک هفته بعد طیارات «بی ۵۲» به بهانه دستگیری اسامه بن لادن که مظنون ومتهم به حملات تروریستی به برج های تجارتی نیویارک بود مواضع طالبان یعنی «فرشته های نجات!» را بمباردمان کردند و اسم همان «فرشته های نجات» را «تروریستان!» نامیدند بعضی شانرا در حملات هوایی کشتند، بعضی را بنام تروریست به همکاری برادران مسلمان پاکستانی ما دستگیر و مانند حیوان زنجیر به گردن های شان آویختند روانه زندان های کراچی، لاهور، بگرام و گوانتانامو ساختند و سیزده سال تمام جنگ علیه تروریستان را همین بازیگران ادامه دادند.بعد دوباره زمان چپه گرمک فرارسید برای مدت هفت سال اخیر جمهوریت یعنی در عصر حکومت داکتر غنی به گفته خود شان برای همین تروریستان در دوحه قطر دفتر باز کردند، مصارف دفتر شان را پرداختند همان تروریستانیکه به گفته خارجی ها مسول میزبانی سایر تروریستان عرب بشمول بن لادن بودند با عزت و اکرام از زندانها رها و راهی دفتر قطر ساختند.فراموش نشود که اینوع بازی ها و ریشخندی ها را بازیگران بالای روشنفکران، تکنوکرات ها و کمونیست های داخل جمهوریت نیز انجام داده چنانچه برای جمهوریتیها، تکنوکراتها و روشنفکران وزارت امور زنان باز کردند، کمیسیون حقوق بشر تاسیس کردند و داکترسیما ثمر روشنفکر را در راس این اداره گماشتند، مشوره ایجاد خانه های امن برای وزارت امور زنان دادند تا زنانیکه مورد خشونت خانوادگی قرار داشتند به این خانه ها پناه می‌بردند. مضحکتر و ریشخندتر از همه همین بازیگران با آغای اتمر کمونیست و خادیست دیروز و تکنوکرات امروز به نمایندگی جمهوریت قرارد داد امنیتی بیست ساله امضا کردند که گویا از دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زن و جمهوریت دفاع میکنند و در عین حال زلمی خلیزاد به نمایندگی از بازیگران بزرگ قرارداد دوحه را با دشمنان جمهوریت به گفته پریروز شان «فرشته های نجات!» و به گفته دیروز شان تروریستان امضا کردند، این بازی که از یکطرف با جمهوریت جهت دفاع از حقوق بشر، حقوق زن قرارداد امنیتی بستند و در عین حال با کسانیکه از اساس خلاف حقوق زن، تعلیم دختران و کار زنها اند قرارداد دیگری را امضا کردند ریشخند بالای چهل میلیون شهروند افغانستان نیست؟مزخرفتر اینکه حالا یکتعداد هواخواهان حقوق بشر و حقوق زن همین کشور های بازیگر خواهان بازشدن مکاتب دختران هستند و جنگ های زرگری را به راه انداخته اند زیرا یکطرف بسته های چهل میلیون دالری برای طالبان ارسال میکنند و از طرف دیگر «نخره!» عدم به رسمیت شناسی امارت را میکنند تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.آیا جای افتخار است یا خجالتی که در محدوده چهار دهه به تن ما چهار نوع لباس را میکنند و در بازار عرضه میکنند، گاهی زنجیر به گردن ما انداخته با ما مانند حیوان رفتار میکنند و گاهی زنجیر از گردن ما دور میکنند و لنگی به سر ما میکنند، این همه شعبده بازی برای سیاسیون ما جای افتخار است یا خجالتی!؟
