وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
در هجوم وقایع بحران ساز ،گسترش اتش جنگ در نقاط مختلف دنیا و صدها توطیه دیگر برای ایجاد بی ثباتی در کشور های جهان از سوی اردوگاه سرمایداری رویداد دیگری هم وجود دارد بنام انتخابات و سرگرم و سرگردان ساختن مردم بگونه دوره ای برای انتخاب یک نظام سیاسی ایکه مردم در برابر ان بی اختیار و نا توان اند.در هر چهار یا پنج سال یک مرتبه و یک روز مردم اختیار و زمام زندگی شان را بدست نمایندگان خود می سپارند و تا انتخابات دیگر بی اختیار و محکوم اند در برابر قدرتی که خود بر سر خود مقرر میکنند.حاکمان مطلق نظامی و تام الاختیار پاکستان برای قانونی جلوه دادن خود نیز ضرورت به یک انتخابات دستوری و قلابی دارند تا وجهه خود را در برابر مردم و جهان قانونی و دیموکراتیک جلوه دهند که میشود یک نظام دیکتاتوری نظامی دیموکراتیک.قدرتهای حاکم در جهان باید خود را یا در پوشش دیموکراسی و یا شریعت حلال و شرعی نمایند.در اصول دیموکراسی برای قانونی و مسوول ساختن زمامداران در برابر اراده مردم و تضمین حقوق شهروندی انان است تا حاکمان نتوانند خودسرانه و بی مسوولیت عمل نمایند.ظاهرا دیموکراسی بعنوان نظام قانونی برخاسته از اراده مردم مقبول جوامع مدرن افتاده است.اما قدرتمندان و ثروتمندان که همیشه در تاریخ بر گرده مردم سوار بودند به این سادگی همه امتیازات و اهرم های قدرت را از دست رها نمی کنند .اینقدر زیرکی و تردستی دارند که همراه با تحولات جوامع قدرت خود را در قالب قوانین جاری نه تنها حفظ بلکه صدبرابر نمایند.حاکمان نظامی استخباراتی پاکستان هم ضرورت به این پوشش شریعت کاذب مدرن بنام دیموکراسی دارند.دیموکراسی خود یک صورت و یا چوکاتیست در میان همه انواع دیگر حکومتها که اگر معنی و محتوای خودش را از دست بدهد با دیگر انواع حکومتهای مستبد نخبگان و زورمندان تفاوتی نخواهد داشت.مردم فقط عاشق صورت و نام دیموکراسی نیستند.
تغییر نام و صورت حکومتها هیچ دردی مردم را دوا نمیکند تا زمانیکه رمامداران و گردانندگان امور مردم خود ماهیت و دیدگاه های ارزشی خود را تغییر ندهند.حاکمان فاسد و قدرتمندان زودتر و بیشتر از مردم خود را در پوشش دیموکراسی میزنند.این کار مشکلی نیست فقط یک تغییر نام و شعار کفایت میکند که شما مشتری خوب و طرف معامله امریکا باشید.امریکا هرگز از شما نمیخواهد صادقانه در خدمت منافع مردم باشید.فقط باید صورت خود را به این شعار های مدرن اراسته گردانید تا به شریعت مدرن دیموکراسی متشرع شوید.همانطور که حکومتهای دینی نیز فقط از شما میخواهند ریش و پشم و ظواهر خود را برای فریب خلق الله بیارایید ،به ایمان و تغییر ماهیت شما کاری ندارند.می بینیم که مهره ها و نخبگان خوجیین و لندغران جمهوریت قلابی پیشین از نو خواهان ارایش جدید فدرالیسم شده اند بدون اینکه فرهنگ و اموزه فدرالیسم و اخلاق انرا داشته باشند.فکر میکنند این صورت و قالب جدید نسخه شفابخش جادوییست برای حل بحران پیچیده و ریشه دار افغانستان.صورت و نام جدید اختیار کردن که ساختار های اجتماعی،بافتهای فرهنگی و روابط قدرت و ثروت را تغییر نمیدهد.امروزه پروسه انتخابات و تعیین رییس دولت یا نمایندگان پارلمان از جمله در بزرگترین کشور های مدعی دیموکراسی مانند امریکا و دیگر کشور های غربی به استثنای چند کشور کوچک از قبل توسط گردانندگان بازارمالی و کارپوریشن های بزرگ مهندسی شده است.انها اند که هرکسی را بخواهند راهی پارلمان و یا ریاست جمهوری می کنند.مردم در کشور های مادر دیموکراسی خود میدانند که با انداختن برگه رای به صندوق هیچ چیزی را نمیتوانند تغییر دهند و نمیتوانند به خواسته های خود برسند.برای همین مردم درین کشور ها از دادن رای خسته و نا امید شده اند.مردم اگر صد پهلو بزنند باز در چنگال اهریمنی صاحبان ثروت و قدرت می افتند.همه احزاب سیاسی مهم و تاثیر گذار توسط همین مراکز ثروت و قدرت خریده شده اند و قادر نیستند کمترین حرکتی خلاف منافع این قدرتها انجام دهند.
مردم در میان انبوهی از احزاب سیاسی و کثرت نامزدان در حقیقت هیچ انتخابی ندارند.ناگزیز اند از میان همینها یکی را انتخاب نمایند.مردم فرانسه همه میدانند که رییس جمهور شان گماشته چند مرکز قدرت و چند فامیل گرداننده بازار مالیست که لجام او در دست نیو لیبرالهای کاخ سفید است.مردم بعد از هر انتخابی که خود کرده اند پشیمان،سرخورده و خشمناکند تا این خشم خود را در انتخابات اینده نشان دهند.ریتوریک این قدرت اهریمنی جهانی شعاری را در مردم تلقین میکنند که میتوانند انتقام خود را در صندوق رای بگیرند.مردم کمترین امکان و توان انتقام ازین قدرت که دست نامریی اش جهان را میگرداند را ندارند.دوباره ناگزیرند به یکی دیگر رای دهند که باز نومید و سرگردان شان کند.سیاسیون و فعالان سیاسی ایکه در افغانستان هواخواه و دلبسته دیموکراسی اند باید طرحی ارایه دهند که مردم را ازین طلسم جدید رها کنند.اگر ما درین روزگار بدیل دیگر سیاسی جز دیموکراسی نداریم ناگزیریم هم دیموکراسی را ازین طلسم و فاجعه تمییز دهیم و هم مردم را ازین بازار مکاره رها سازیم.همانگونه که باید دین را از چنگال متولیان دیوسیرت که انرا وسیله معیشت و اسباب قدرت شیطانی خود کرده اند نجات دهیم و صورت انسانی دین را بمردم و جهان بنمایانیم.
