غرب،جانـــی قســـــم خــــورده ! اولاف شــــولتز و حق نســــل کشی

اقای اولاف شولتز طی یک سفر رسمی به واشنگتن بتاریخ ۸ فبروری ۲۰۲۴ قصد داشت در مشاوره با مقامات کاخ سفید خود را مطمین گرداند که ایا *اسراییل امکانات لازم برای دفاع از خویش دارد یا نه*اگر چنین بیانیه ای بلافاصله بعد از حملات ۷ اکتوبر توسط حماس مطح میگردید شاید قدری منطقی به نظر میرسید که نمایانگر همسویی کامل امریکا و برلین با عملکرد دولت اسراییل است.در حالیکه این بیانیه بعد از۱۲۵روزبمباران ها وقتل عام فلسطینیان ونسل کشی تمام عیار اسراییل صادرگردید.هدف این دیدار طی یک کنفرانس مطبوعاتی توسط جان کربی سخنگوی کاخ سفید اعلان شد در حالیکه چند ساعت بعد ازان جوبایدن خود واکنش اسراییل را در برابر حملات ۷ اکتوبر *فرا تر از حد نهایی*عنوان نمود.اگر قتل عام و زخمی نمودن ۱۰۰۰۰۰ غیر نظامیان فلسطینی حق دفاع از خود محسوب میشود درانصورت شولتز و بایدن توفیق کامل یافته اند که مطمین شوند اسراییل ماموریت خونین و غیر انسانی اش را خوب انجام داده است.

در دیدار اخیرم از یک بیمارستان در یکی از کشور های شرق میانه مشروط بر اینکه نام کشور را افشا نکنم اجازه یافتم از اطفال فلسطینی دران بیمارستان دیدن نمایم.درین دیدار با وحشتناکترین و تکاندهنده ترین صحنه روبرو گشتم که بار اول در زندگیم تجربه میکنم.تعداد کثیری از اطفال فلسطینی که بعضیها با اخرین نفسهای خود بین مرگ و زندگی دست و پا میزدند،بعضی دیگر با وحشتناکترین حالت سوختگی و جمعی دیگر در کوما بسر میبرد ند.یک عده انها که قدرت استعمال دست های خود را داشتندنقاشیهای خود را از پرچم فلسطین بر دیوار کنار تخت بیمارستان خود اویخته بودند.یکعده شان تی شرت بر تن داشتند و عده دیگر کلاه های با مارک دیس نی.این اطفال خالص و معصوم بودند،انها بسیار فلسطینی بودند.در لحظه خداحافظی دستهای خود را به علامت پیروزی بلند کردند. این اطفال پیامی به جهان میفرستادند و ان اینکه انها قوی و پیروز اند.انها خوب میدانستند کیستند و از کجا می ایند.انها هنوز بسیار کوچک بودند که موقعیت حقوقی و سیاسی میهن خود را بدانند.قطعنامه ۳۲۳۶ اسامبله سازمان ملل متحد حق انکارناپذیر مردم فلسطین را برسمیت شناخته است،همینطور حق خودمختاری و حق استقلال و ازادی ملی انها را.عبارت* حق خودارادیت فلسطینیها*از بدو تاسیس سازمان ملل متحد به کثرت ورد زبان ها بوده و همینگونه حق مبارزه فلسطینیها.در ۲۶ جنوری دادگاه عدالت بین المللی نیز انچه را قبلا می دانستیم تایید نمود که فلسطینیها*یک گروه خاص ملی،نژادی قومی و مذهبی اند.*این کودکان نیازی به زبان قانونی و یا شعار های سیاسی ندارند که تعلق جغرافیایی خود را نشان دهند.حق زندگی بدون ترس از نابود شدن،بدون بمباران شدن و بدون اشغال نظامی یک حق طبیعیست.لازم به استدلال قانونی هم نیست که نژادپرستان قدرت تحمل شان را ندارند یا اینکه زبان نفرت انگیزانه و دروغ پراگنی در مورد شان بکار برند.ما بدبختانه در جهانی زندگی می کنیم که عقل سلیم دران نیست اما سیستمهای کثیر سیاسی ناخوشایند همه در خدمت اقویا قرار دارند.

در چنین دنیای کژ و وارونه است که افرادی چون اولاف شولتز نگران حق دفاع از خود اسراییل است تا از فلسطینیان در بند،محاصره شده،تحریم شده،در موقعیت مرگ از گرسنگی و خونریزی تا انجا که امکانات و حق دسترسی برای عدالتخواهی هم ندارد.در برابر همه اینها ایا اسراییل حق دارد تا از حق دفاع از خود سخن گوید؟منطقا انکس که در موقعیت تجاوزگر و اشغالگر قرار داردنمیتواند ادعا کند که قربانیانش حق دفاع از خود را ندارند.فلسطینیان قربانیان استعمار،اشغال نظامی،اپارتهاید نژادی،محاصره و اکنون نسل کشی اسراییل اند.با همه این دلایل توسل به ماده ۵۱ فصل هفت اعلامیه سازمان ملل متحدتوسط اسراییل تمسخر به قوانین بین المللیست.این ماده ۵۱ غالبا دستاویز قدرتهای بزرگ شده است برای جنگ افروزی و مداخلات نظامی در کشور های دیگر.در حالیکه این ماده در یک فضای ذهنی و قانونی کاملا جداگانه مطرح گردیده است.ماده ۲*۴* از فصل یکم همین اعلامیه *تهدید به زور و یا کاربرد زور را در روابط بین المللی* ممنوع قرار داده است.همینطور *از همه اعضا میخواهد تا به خودمختاری،تمامیت ارضی و استقلال سیاسی دولتهای دیگر احترام بگذارند.*چون اسراییل از ماده ۲ *۴* تخلف ورزیده است حق طرح ماده ۵۱ را ندارد.در ماه نوامبر ۲۰۱۲فلسطین بعنوان دولت ناظر سازمان ملل متحد برسمیت شناخته شده است.همینطور عضویت عهدنامه های بیشمار دیگر را نیز دارد.و توسط ۱۳۹ کشور از میان ۱۹۳ عضو سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده است.حتی اگر بپذیریم که این اعلامیه فقط در مورد اعضای کامل این سازمان صادق است باز حق دفاع فلسطینیان از خود همچنان پابرجاست.در سال ۱۹۶۰ اعلامیه ۱۵۹۴ استقلال مردمان و ملتهای استعمار شده را تضمین نموده هرچند حق مردمان و ملل استعمار شده را در کاربرد زور مورد بحث قرار نداده است.نیز این اعلامیه کاربرد زور را در برابر جنبشهای ازادی طلب محکوم نموده است.     در سال ۱۹۶۴ UNGA به طرفداری از قطعنامه ۲۱۰۵ رای داد که این قطعنامه مشروعیت مبارزه ملل استعمار شده را برای عملی کردن حق خودارادیت شان برسمیت میشناسد.همین اسامبله در سال ۱۹۷۳ قطعنامه ۱۷/۳۸ را به تصویب رساند که اینبار عبارت بکار برده شده بدون ابهام بود و ان اینکه مردمان حق دارند علیه تسلط استعماری یک قدرت خارجی با تمام وسایل ممکن بشمول مبارزه مسلحانه مقابله نماید.همان دینامیسمی که در روز های اول بر این سازمان حکمفرما بود تا کنون ادامه دارد.در حالیکه کشور های غربی که ستون اصلی قدرتهای استعماری را تشکسل میدادندهنوز هم در تلاش اند تا انحصار کاربرد زور را برای خویش نگهدارند.برعکس جهان جنوب که در زیر یوغ این رژیمهای غربی عذاب کشیده اندهم اصرار دارند که حق دفاع از خود را در برابر مداخلات خارجی،استعمار،اشغال نظامی و اپارتهاید دارا میباشند.در حالیکه اقای شولتز مشغول مذاکره با سران کاخ سفید برای کشتن باز هم بیشتر غیر نظامیان فلسطین میباشد.

کشور نیکاراگوا رسما درخواست پیوستن به افریقای جنوبی در تلاش هایش برای حسابده کردن اسراییل و مسوول قرار دادنش در جنایات نسل کشی در غزه را نموده است.بسیار جالب است بدانیم که چگونه استعمار گران و استعمار شدگان به برقراری روابط و همبستگی میان همدیگر بر محور همان پرنسیبهای کهنه تلاش دارند.جهان جنوب در کلیتش بار دیگربرای همبستگی با فلسطین بپا خاسته است در حالیکه شمال یا قدرتهای غربی استعمار گر با استثناآت اندک همه به حمایت اسراییل سرکوبگر ادامه میدهند.هنگام خروج از بیمارستان یک کودک برگه نقاشی اش را بدستم داد که درین نقاشی تصاویر مختلف دیده میشد که روی همدیگر افتاده اند .گویی ان کودک وقایع پیوسته ایرا به تصویر کشیده بود که در پایان به زخمی شدن خودش می انجامد.خیمه ایکه خودش در داخل ان قرار داشت،انطرف یک سرباز اسراییلی که مشغول شلیک به یک فلسطینیست دیده میشود ومیله های زندانی که پدرش در پشت انها قرار دارد و انطرف دیگر یک جنگاور فلسطینی که پرچم در دست دارد.رمزی بارود نویسنده مقاله یک خبرنگار و سرمقاله نویس فلسطینیست که مولف ۵ کتاب است و اخرینش کتاب *زنجیر ها خواهند شکست* میباشد.