آزادی بیان یا تحقیروتوهین ؟

آزادی بیان یکی از نعمت های خالق هستی است لهذا نباید هر فرد و یا گروهی که مخالف آزادی بیان است، آن گروه و فرد خودرا پیروراستین  خالق در امر خلقت بد‌اند ،یعنی آن جابر مشرک خودرا شریک در خلقت دانسته وبرای تثبیت موقف و موقعیت خود انعقاد برحکمت خالق میدارد. توهین تحقیر ،کذب و ترور شخصیت به واسطه اکاذیب و دشنام بحث جداگانه حقوقی است که هیچ ربط و پیوند با آزادی بیان ندارد.دربخش اول آزادی بیان ،یعنی روشن نمودن زوایای تاریک و کشف اسرارنا پنداشته وناگفته ها جهت شکستن طلسم ظلم ،دیکتاتوری،خدعه ،نیرنگ ،تاکتیک های استفاده جویی، مانع سربازگیری واستفاده غیرمشروع با مغزشویی های خرافاتی دورازعقل، خرد فردی وجمعی بوده که همچنان آزادی بیان تقسیم وتشریک اکتشافات علوم‌تجربی را برای تثبیت حقانیت های علمی به بحث می‌کشاند که بشریت امروزی را در تسهيلات حیاتی بیشتر از سالها وقرنهای پار فرار داده است واین تحول وانکشافات باحمکت آزادی بیان روز تا روز چه در عرصه علوم وتکنولوژی ویا هم معرفت اندیشی خلاف انجماد ثابت فکری وعقیدتی رو به تکامل است! چنانچه در کره خاکی بنام زمین در هر گوشته این هستی متوجه هستیم، هزاران باور وگمان از فابریکه های ذهنی فرد بنام باور وعقیده تبارز نموده که کوچکترین آنها بنام ساحر ،جادوگرو تعویض نویس و بزرگترین آنها به شکل گروهیی بنام حزب ،عقیده ،دین ومذهب درجلد و مغز انسانها خودرا جازده و پیروان را سربازگیری منفعتی مقطعي و یا میراثی میدارند.پس حکمت در خلقت آزادی بیان از جانب خالق عالمیان بوده که مخالفین آن چه زمانی ماضی و یا هم معاصر به مکان حاضر باشند همه آنها محکوم، ظالم غیر مجوز هستند. دربخش دوم تجاوز بر حریم شخصی چه فزیکی باشد ویا لفظي وکلامی، یعنی خشونت کلامی و روانیVerbal and psychological violenceانتهای بی ادبی ،بی تربیتی جمعی ،بی معرفتی جوامع بشری است، جامعه که هنوز اتباع آن درک از نظم و قانون ندارند وجهت حفظ زندگی مسالمت‌آمیز تلاش برای معرفت اندیشی ،ملت سازی در محور قانون مندی ها نداشته‌ انها درمحکومیت ازادی بیان محروم از علم و توانائی های انکشافی قرار دارند.

فراموش نباید کرد که شریعت و تعبیرات دینی که توسط شخص ویا مفتی، مدرس و مفسر صورت میگیرند یک برداشت شخصی وفردی روش subjektiv تخیلی ،فکری فرد است که یا مفسر در عصر نزول قرار نداشته و یا عصر نزول از انکشافات حال فاصله ها دارد که آن شخص با تخیل و برداشت های منحصر بخود و منحصر با ماحول حیات و تاریخچه زندگی شخصي، تعبیر تشخیص باحواس محدود به حوادث زندگی،تجارت و پیش آمد های مربوط به آن مفسر میباشد که کرکتر منحصر بخود از سیر زندگی خود حاصل نموده است!،ویاهم عصر ابدا و نزول، قدرت فهم مستقبل و پیامد های معاصر را بنا به فواصل زمانی و اماکن دور از تخیل،باور و عقل به عينيت نداشته اند.اما قانون باور وتخیل نیست، قانون  ساحه وسیع تر از زمان و مکان و فراتر از تفکر منحصر به شخص وفرد بوده که با سنجش نظریات ،تجارب، تاریخ ، اعتقادات ،عرف ،عنعنات،خواستها ونیازمندی های حال و حاضر در مجموعه از اهل رای ونظر بنا می يابد. در بحث تثبیت نظم اجتماعي در داشتن احترام به اصل ازادی بیان، عدم تخطی از حقوق وحریم فرد، شخص واجتماع  بشریت نیازمند قانون میباشد، که همین قانون، مترادف نیازمند آزادی بیان بوده.