وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
ایاز نیازی، امام مسجد وزیر‌‌محمد اکبر‌خان، در سال‌های پیش، با بدبینی و تردید نسبت به جشن نوروز سخن می‌گفت و با آن‌که از زبان آوردن حکمی قطعی در‌بارۀ آن می‌پرهیخت اما می‌کوشید جنبه‌های منفی مراسم نوروز را برجسته کند و بدین‌گونه مردم را برضد نوروز بسیج نماید.
اما امسال برخلاف سال‌های دیگر ظاهراً در موضع‌گیری‌اش تجدید نظر کرده و نوروز را حلال اعلام نموده است.نظر من این‌است که ایاز نیازی با مواجه شدن با موجی از انتقادات گزنده در سال‌های قبل مجبور به عقب‌نشینی شده و نخواسته برای مخالفتش با نوروز بیشتر از این هزینه بدهد. منبری‌ها معمولاً آدم‌های عوام‌زده هستند و تلاش می‌کنند به مذاق تودۀ مردم حرف بزنند و هرگاه احساس کنند که مخاطبان‌شان آن‌ها را همراهی نمی‌کنند فوراً تغییر موضع می‌دهند. به عبارت دیگر، تن به تغییر دادن ایاز نیازی بیشتر از این‌که تابع دلیل باشد، پیرو علت است. گسترش فضای مجازی/ شبکه‌های اجتماعی در پهلوی معایبی که ممکن است داشته باشد، از سودمندی‌هایش این است که امکان گفتگو و دیالوگ را فراهم کرده و مونولوگ را به حاشیه برده است.
تفکر بر گفتگو استوار است و بدون آن نمی‌تواند به حیاتش ادامه دهد.البته ممکن است ایازی نیازی واقعاً نظرش نسبت به نوروز عوض شده باشد و پس از مطالعه و تأمل، دست از نوروز‌ستیزی کشیده باشد. اگر چنین باشد، در آن صورت باید خود را وامدار روشنفکران دینی بشمارد. در بحبوحۀ جنجال‌ها راجع به نوروز، روشنفکران دینیِ مدافع نوروز خوش درخشیدند و توانستند حریف را با منطق و استدلال زمین‌گیر کنند و دیدگاه عوام‌الناس را نیز نسبت به نوروز عوض کنند.
ای‌کاش ایاز نیازی جرأت اخلاقی به خرج می‌داد و به صراحت وامداری‌اش را به نویسندگان و فرهنگیانِ فعال در فضای مجازی ابراز می‌کرد. بسیاری از آدم‌ها را می‌شناسم که مطالبی را که دیگران به زحمت زیاد نوشته‌اند می‌خوانند و آن را به شکل و شمایل دیگر به عنوان نظر و دیدگاه خود می‌نویسند یا بر زبان می‌آورند بدون این‌که منبع اصلی را ذکر کنند.
