وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
با تاسف و درد کشور توسط قوانین اداره نمی شود، چه قوانین الهی و یا قوانین سکولار که آقایون مدعی آن هستند؟!ومعلوم می شود که مسئولین بالا رتبه اصلاً به قوانین اعتقلد چندان ندارند . بلکه آنها می خواهند کشور را توسط افکار منحط و عقب افتاده و افراطی قوم گرایانه اداره نمایند ! رائی پارلمان و و مراجع قانون گزاری و رائی مردم در نظر اینها ، دارای هیچ ارچ و ارزشی نیست ؟!چنانچه توزیع تذکره برقی بر خلاف رائی پارلمان و اعتراض جامعه ، به فرمان رئیس جمهور ،مصداق این حقیقت است .این افراد باتمام توان می کوشند تا کشور و ملت را به قهقرا و خشم و غضب ودر گیری بر گردانند و تخم نفاق در صفوف شان بکارند . و سد پیشرفت و توسعه شوند .اما به اینها باید بصورت جدی یاد آوری شود که نمی توانندمیسر حرکت بجلو را سدّ نمایند . ملت در تلاش است تا به جای برسد که کشور به مرحله یی اداره توسط قوانین باشد .
و این هدفی بزرگی است که باید متحقق شود و و از مرحله قوم و قوم گرایی عبور نماید تا به مرحله ملت شدن و مفاهیم با ارزش قانون گرایی و حرکت بجلو ، پیشرفت و سعادت دست یافت که قوانین جامعه را هدایت نماید .مردم مسلمان و مجاهد ما ، بعد از یک و نیم میلیون شهید و بدست آوردن استقلال و آزادی ،برده خارجیان نباشند . و تحط ایستیلای نیرو های نظامی خارجی اداره نشوند . و هر روز در هجوم مرکبار و کور تروریسم ویرانگر و سنگ دل وحامیان شان به خاک و خون کشیده نشوند .
تخم عداوت :
تو آتش می زنی هردم در این ویرانه دلها را
گهی مؤمن گهی ملحد ، گهی گبرو نصارا را
بهر سازی که می کوبند می رقصند و می لولند
گهی هندی گهی سندی، گهی آن سوی دریا را؟!
بحالِ زار ما سنگ سیاه را گریه می آید!
که تا بشنیده احوالِ دلِ پر شو و غوغا را
از این گلشن صدای غنچه و گل بر نمی خیزد؟
بغیر از شبنمی اشکی نبینی روی زیبا را
به جز قربانی و ایستاده گی راهی نخواهد بود
که این مردم نه راه صلح دانند نه مدارارا
سخن از ملت و توحید و دین بیهوده می دانند؟
زبان خشکم و زوروحیله باشد خوی صحرارا
مسلمان اینقدر سنگین دل و نامهربان ؟ حاشا !
نه امری حق پسندیدن نه راه و رسم عقبی را
نه از درد کسی گویند و نه درمان غم جویند !
به خون آغشه می خواهند دل پر خونِ شیدا را
چسان زین آه و آتش می توان آسان گزرکردن ؟
و با عقل و خرد تمییز کردن زشت و زیبا را؟
غنی ! روز سیاهی قوم افغان را تماشا کن !
که افکندی میان ملتی این تخم اعداء را
