وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
هی ما از چه زمانی عرض میکنیم که ایهالناس ! اگردراین بازار آشفته ” سیأ ” سی و دراین محیط آلوده بر ویروس فقر اقتصادی که از سال های سال است که به یک حامل بسیار خوب بیماریی مزمن تبدیل شده به جائی چندین میلیون نفوس واجد رائ در افغانستان صد ها میلیون گوسفند نیز تنور انتخابات را گرم نگه دارند انتخابات فاقد مشروعیت حقوقی پنداشته میشوند ! اما به عنوان یک خبرانتخاباتی که بگوئیم نه گوئیم ناگزیریم آنرا باید زیر ذره بین قرار دهیم تا از ثواب روشنگری محروم نه شویم .
هرچند هیچ یکی ازاذنابی که در راه رسیدن به بیت مقدسه شورای ملی احرام بسته و خون جگرخورده اند نه میدانند که چگونه شد که این همه شب نشینی ها و ضیافت ها ی مجلل با یک فرمان مملوازعیوب حقوقی و قضائی به هدرمیروند ؟ ازهمان روزی که ملتفت شدیم برخی ها عزم را جزم ساخته اند تا بخاطردلخوشی های روزمره خود و ارضای غریزه اعتیاد بر مصرف شان قیصریه ای را آتش می زنند آنان نه فقط حاضرند به خاطر یک دستمال، قیصریه را به آتش بکشند بلکه حاضراند برای گرم کردن یک مجلس خلوت ویک نمره زمین ویک رتبه ناچیزهمه دارونادارسرزمین پدریی خود رادرمیدان قماربمانند.
همچنان درحوزه ” سیأ ” ست نیز از شما چه پنهان نزد شاه دولاخان تعویض نویس با هزاران واسطه نشستند وروبه آموزش فالبینی آورده اند چنانچه بروایت محکم و صحیحی دو تا از نوابغ و کاهنان مشهورمعبد ویرانه افغانستان موسوم به خانقاه حکومت مقدسه وحدت ملی افغانستان پس ازآنکه کمیدیی انتخابات آزاد – شفاف وعادلانه را باهم یکجا تجربه کردند حضور نمائنده گان در مجلس شورای ملی را نیز منوط و مربوط به توان مالی کاندیدان دانیستند
و هر بخشی از پایه های قدرت یعنی ریاست حکومت وحدت ملی افغانستان و ریاست اجرائیه که درچند صد متریی قصر گل خانه ارگ با داشتن حمام های بخار و آرائیشگاه های مجلل و سالونهای مجهز با وسائل زیبائی اندام هر صبح اذناب بلند رتبه کاخ سپیدار و دلکشا را ماساژ میدهند به همان فورمول تاریخی نصف لی ونصف لک در قیمت هر کرسی مجلس شورای ملی سهیم ساختند و بازهم بروایت صحیح قیمت هر کرسی مجلس به تناسب ارزش هر ولایت قیمت گذری نمودند که هر واحد کرسی از ولایت کابل برای پارلمان افغانستان به قمیت یک میلیون و دوصد هزار دالر نرخ تعیین گردید .
اما خرابی کار از آنجا آغاز شد که برخی از فرزندان وارجمندی های عده ای از متولیان دین و جهاد که در انتخابات پارلمانی از ولایت کابل به مبارزه آغاز کرده بودند و در ضمن فاقد رأی لازم مردم برای احراز کرسی پارلمان نیز بودند نه خواستند و یاهم نتوانیستند مبلغ یک میلیون و دوصد هزار دالر را در بدل یک کرسی پارلمان بپردازند لهذا با نفوذی که از قبل در کمیسیون شکایات اتخاباتی داشتند
وضع را طوری درست نمودند تا بخاطریک دستمال قیطریه را به آتش کشند که سرانجام بدون آنکه پهلوهای حقوقی و قضائی مسأله را بررسی کنند حکم دادند و انتخابات ولایت کابل را یکسره باطل اعلام نمودند . بسیارخوب سایهء کمیسیون شکایات بر سر همه گان مستدام باد ! اما جای این سوال باقیست که با تشَرُف چنین کمیسیون معجزه گر تکلیف داد گاه ها و قانون اساسی چه میشود ؟
زیرا در فرمان مبارکه کمیسیون عالیه معجزه گرشکایات انتخاباتی تنها برابطال روند انتخابات بسنده نه شده است بلکه برخلاف ابتدائی ترین نورم های حقوقی و بشری برخی از مسؤلان پروسه انتخابات را برکنار و محکوم به مجازات مالی نیز نموده اند که بدون شک صدور چنین احکام از نظرحقوقدانان و کارشناسان حوزه حقوق و قضأ فاقد مشروعیت دانیسته میشوند وآنرااحکام صحرائی می نامند ،
تبعیض در ظلم از زبان یک فعال مدنی !
بنابراین اکنون با یک هشداربزرگ مواجه ایم و در عین حال پرسش سنگینی در پیشروی ما قرار دارد که آیا وظیفه کمیسیون سمع و ارزیابی شکایات کاندیداها ست یا مرجعی که میتوانند سرنوشت تاریخی انسان های فقیر این سرزمین را در دست گیرند ؟
