وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
فرض میکنیم که پټه خزانه دوازده صد سال نه،بل دوازده هزار سال قدامت دارد. سوال اینجا است که ما از این خزانه پنهان که حالا دیگر برای ما خود را آشکار ساخته است چی چیزی را آموخته ایم؟اگر ما پس از دوازده صد سال با داشتن همچون خزانه ای که گفته میشود گنج های فروانی را در دل خود جاداده است، هنوز هم حوصله ی شنیدن یک حرف مخالف را نداشته باشیم پس این خزانه چی درد ما را دوا خواهد کرد؟
آیا برای برای ما کمپیوتر و هواپیما میسازد؟هر گنجینه ی پنهان و یا آشکاری چه به زبان پشتو و یا فارسی و یا هر زبان دیگری که نوشته شده باشد اگر این درس را برای ما داده نتواند که توهین، تحقیر و تهدید یک هنرمند و یا یک انسان معمولی به مرگ کار ناشایسته و غیر انسانی است، هیچ ارزشی نخواهد داشت. ارزش هیچ کتابی، حتی قرآن، بیشتر از ارزش زندگی یک انسان نیست. کتابی که برای انسان ارزش قائل نباشد جایش در کاغذ دانی است.ارزش یک کتاب را محتوای آن تعیین میکند، نه قدامت و کهنه گی آن.واکنش های چند روز اخیر مدافعان پته خزانه هیچ تفاوتی با واکنش بنیادگرایان دینی نداشت.ما باید این اصل را بالای خود بقبولانیم که ما در دنیای زندگی میکنیم که هیچ چیزی نمیتواند از زیر ذره‌بین نقد فرار کند.
ما در دنیای زندگی میکنیم که هیچ کسی نمیتواند دهن دیگران را بخیه بزند تا صدای خود را بلند کرده نتوانند.به هر پیمانه ی که سعی کنیم این صدا ها را خفه بسازیم به همان پیمانه این صدا ها بلند تر خواهند شد. فقط عقل و منطق است که این صدا ها را میتواند خاموش بسازد، نه زور و نه هم نیرنگ.هیچ نظری تا زمانی که بیان نشده است حق و یا باطل نیست.پس بگذارید آدم ها باور های خود را بیان کنند تا درستی و نادرستی آنها آشکار شود.
