وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
در خبر آمده است که آقای حمدالله محب مشاور امنیت ملی محمد اشرف غنی رئیس حکومت وحدت ملی افغانستان امروز سه شنبه هفتم عقرب سال ۱۳۹۸ هجری شمسی پس از آنکه چندی قبل در سفارت افغانستان در واشنگتن با اظهارات گویا ضد امریکائی بویژه نوعی گستاخی در مقابل نمائنده وزارت خارجه امریکا در امور صلح مقداری خاموشی اختیار نموده و به عقب صحنه رفته بود از پله های مرکز 
مطبوعات و رسانه های حکومت به پائین آمد و در عقب میز خطابه حضور یافت و به پرسش های خبرنگاران و ژورنالیست ها پاسخ گفت که میتوان این حضور مقتدرانه را ضمن دهن کجی به زلمی خلیل زاد نمائنده وزارت خارجه امریکا برای صلح افغانستان که در کنج دیگری از شهر کابل مشغول مذاکره در باره صلح افغانستان با آقای حامد کرزی و دیگر اذناب شکست خورده سیاست افغانستان بود تکرار حکایت های قدیمی که زیر نام آتش بس یکماهه و اجماع ملی وغیره بار ها از سخنگویان ارگ شنیده شده تعبیر کرد .
این که “همه راه ها “به آتش بس با طالبان ختم میشود تا حدودی بستگی با این دارد که حکومت خودش در کجا ایستاده است و آتش بس را از کدام زاویه در معرض دید خودش قرار میدهد ؟ یعنی اگر براستی هم حکومت افغانستان به اساس رأی آزاد و اراده ء ملی مردم افغانستان انتخاب شده و تبلوردموکراسی و مردم سالاری بوده باشد دیگر چاره ای وجود ندارد جز اینکه اظهارات متضاد امروزیی آغا حمد الله خان محب را که زیر نام برنامه ای هفت فقره ای دولت افغانستان بیان داشت بپذیریم .
مگر آنکه به اعتراف صریح و روشن بلند رتبه ترین ارکان حکومت افغانستان به شمول محمد اشرف غنی رئیس حکومت وحدت ملی و عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه حکومت متذکره مبنی بر عدم تسلط حکومت بر نیمی از خاک کشور مخالفان مسلح بویژه طالبان حاکمیت دارند که با توجه به این دیدگاه همه راه ها به صلح و آتش بس ختم میشود . خواست و شرط آتش بس نیز در سخنان امروزی آقای حمدالله محب موجب فراهم آوریی حیرت فروان شد . زیرا وی در سخنان مقدماتی یا ” نطق قبل از دستور “که می فرمود اظهار داشت : مذاکره با طالبان که ما در برنامه قبلی هیچگونه شرط وشروطی نداشتیم مگر در یکسال گذشته
بسیار چیز های رُخ داد و ما را به این نتیجه رساند که طالبان یکدست نیستند ، آنها بر جنگ کنترول ندارند و اطلاعاتی نیز وجود دارند که برخی از فرماندهان نامور طالبان با داعش پیوسته اند ، اگر حرف ازین باشد که حین مذاکرات باید برای طالبان در مذاکرات صلح امتیاز داده شود ، اول مهم این است که خود را ثابت کنند که چه مقدار کنترول بر فرماندهان اش را دارا اند ؟ روی همین ملحوظ این شرط اضافه شده است که اصلأ هدف به تعویق افتادن صلح نبوده است لهذا پیشنهاد ما آتش بس یکماهه است که پس از آن مذاکرات انجام خواهند شد .! ما که هیچگاه قصد اهانت با کسی نداریم و باکسی نیز مزاح نداشته ایم از همین شبکه های آزاد تلویزیونی و غیره شنیده ایم و درروزنامه ها نیزخوانده ایم که نیروهای امنیت ملی زیر نام قطعه خاص بر فلان مدرسه و فلان مسجد و فلان عروسی حمله نمودند وعده ای را به خاک وخون کشانده اند ،
چگونه است که بلندرتبه ترین ارکان حکومت از فرمان دادن به آن اطلاع و آگاهی نداشته اند آیا چنین رویه واین گونه مدیریت را میتوان کنترول بر آرتش و یاهم نیروهای دانیست که به اساس اراده مردم بخاطر دفاع از نوامیس ملی زیرفرماندهی محمد اشرف خان غنی سرقوماندان اعلی نیروهای مسلح افغانستان بر ضد مخالفان امنیت و تمامیت ارضی می جنگند و قربانی میدهند ؟ این چگونه توجیه پذیراست که طالبان وقتی بر شهر تاریخی غزنی حمله آورمیشوند وآنرا به خاک وخون می کشند جناب محمد اشرف غنی احمدزی سرقوماندان اعلی نیروهای مسلح افغانستان پس ازچند روز که برای معذرت خواهی نزد اهالی غزنه آن شهر تاریخی و فرهنگی که پادشاهان علم پروروهنر دوستی چون سلطان محمود غزنوی برآن حکم روائی داشت خود به نفس نفیس اش تشریف برده بود اعتراف نمود که وی راازحوادث خونین درغزنه دویا سه روزبعد ترازحوادث اطلاع دادند که گویا شهر تاریخی غزنه به خاک وخون کشیده شده است .
حوادث خونین دیگری که هرشب وروز در قرأ و دهات افغانستان بؤقوع می پیوندند حکایات غم انگیزی است که نه میتوان براینگونه دفاعیه ها ومستندات از تسط بیگانه برآرتش و تشتت رهبری برآن در دفاع به حساب آید.جدال میان دو اهرم مصنوعی قدرت در حکومت موسوم به وحدت ملی افغانستان مانند آفتاب روشن است که شاید شخص آقای حمدالله محب که یکی از رجال و شخصیت های وطن دوست اداره موسوم به وحدت ملی افغانستان به شمار می آید نتواند از آن چشم پوشی نمایند. راستی چه شده است ؟ امریکا وجهان صنعتی نیرومندی که با کمک اژدهای هزار پای ، روضه خوانان غارتگر و لافوک های بومی شان همچنان از کشورهای همسایه بویژه پاکستان می ترسند وحضرت آغا محب مشاورتازه بکارامنیتی اشرف غنی احمدزی
را مجبور ساخته تا به سلسله اظهارات اش بفرماید تا آنگاه صلح در افغانستان تحقق پیدا نه میکند مگر اینکه پاکستان تضمین دهد تا دیگر در افغانستان مانند طالب به دیگر احزاب محل بودوباش را فراهم نه میکند از آن ها حمایت نه میکنند و درافغانستان از جنگ دست بر میدارند . روی همین دلیل ما قصد نموده ایم که باید از پکستان تضمین بگیریم که این تضمین هم ازپاکستان وهم ازطالبان حائز اهمیت میباشد . این موضوع را جناب رئیس جمهور بارها و بارها اعلام داشته است که طالبان برای جنگ خویش حضور خارجی ها را می بینند و به آن مشروعیت می بخشد . امروز نه تنها به افغانها بلکه به تمامی جهان به اثبات رسیده است که طالبان دست نشانده پاکستان اند وبغیرازآنها هیچگونه جنگ برپانخواهند شد . روی همین ملحوظ آنها نیز باید توضیح دهند که چگونه خود را از پاکستان جدا میسازد ؟ لهذا اگر با افغانها مذاکرات میکنند لهذا یکی باید ازافغان کشی دست بردارند ودوم اینکه باید توضیح دهند که رابطه شان پاکستان پس از این چگونه خواهند بود ؟
نکته مهمی که بر عدم مشروعیت حکومت کابل دلالت میکند واز سوی حمدالله خان محب به عنوان یک فاکتور اصلی صلح مطرح شد همانا مخالفت ها و شورش های است که در نقاط مختلف افغانستان نه برای یک هدف ایدیولوژیکی بلکه بیشتر به دلیل عدم توجه به آنها وجود دارند . به نظر آگاهان و کارشناسان اظهارات آقای حمدالله محب در باره ، آتش بس ، صلح ، به تعویق انداختن کنفرانس بین الافغانی توسط حکومت چین و از همه مهمتر مخالفت های بسیاری از شهروندان افغانستان که در اطراف و اکناف افغانستان زندگی میکنند و بدون انگیزه عقیدتی به لحاظ کم توجهی زمام داران عَلم مخالفت را بلند نموده اند بدون درنظرداشت مسائل عبادی و سیاسی با حکومت می جنگند خود بر نامشروعیت و بی درایتی حکومت مهر میزنند . 
اما باید گفت که آقای حمدالله خان محب ضمن بیان برخی مسائل تکراری میخواست به زلمی خلیلزاد مشاور صلح در وزارت خارجه امریکا تفهیم کند که گویا وی نیز حضور قوی دارد و اکنون که به کابل آمده است میتواند از وی انتقام گیرد ، چنانچه وی در پاسخ یک سوال راجع به سفر زلمی خان خلیلزاد به افغانستان گفت که این سفر محض بر رهائی دوتن از استادان امریکائی که نزد طالبان در اسارت به سر میبرند می چرخید و درباره صلح با وی هیچگونه سخن و صحبتی به عمل نیامده است .
