وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
از همان روزی که ملتفت شدیم حنیف خان اتمر سردار نامور عرصه استخباراتی یک دعوی ترکه لحاف سرنوشت مردم رنج دیده افغانستان را در عوض پست حقیر وزارت به قمارگذاشت گفتیم ،خدایا خیر؛ اگر این شاه غلام اتمر زنده ماند و از گزند حادثه در آمان بود همه لحاف را در معامله خواهند ماند . قضیه گذشت تا همین چند ماه پیش که زلمی خلیلزاد بنیانگذارو شهروند افغان تبارامریکائی فاجعه جاری افغانستان طومارمبهم و مجهولی را با جنگجویان طالبان مهر وامضأ نمود و در آن طومار رهائی پنجهزار زندانی از سوی اداره کابل و رهائی هزار نفر نیز که در نزد طالبان اسیر می باشند به عنوان یک پیش شرط و آغاز گفتگوهای ” صد درصد بین الافغانی !!” تذکر یافته بود آغا اتمرخان دوپای معیوب وناقابلش را در یک کفش کرد و به زبان شیرین پشتومگر با لهجهء نرم استخباراتی گفت :
در این شش صد تن زندانی کسانی نیز شامل اند که جهان برای ما میگوید که نباید رها شود و بر رهائی آنها اعتراض دارند ،من می خواهم سخنان صاف و روشن با شما بگوئیم ، آنها( خارجی ها) تأکید نموده که نباید آنها را رها کنیم ! چرا مانع رهائی آنها می شوند ؟میگویند بخاطریکه مردم ما را به قتل رسانده اند ! از این فرمائیشات گهر بار حوالدار حنیف خان که خود در چند دهه آخیر فاجعه همیشه بصورت مستقیم و یاهم بالواسطه درعرصه مقدس جاسوسی وآدم کشی مشغول بوده واین تخصص ویژه اش را در عصر حاضر به حیث وثیقه اهلیت کار مورد استفاده قرار میگیرد پرده از ماهیت کمیدیی که وی و اکثر اذناب وغیره آنرا گفتگوهای “بین الافغانی !!” می نامند به زیر می افتد و نقش پررنگ شبکه های استخباراتی بیگانه در این کمیدی مسخره آمیزآشکاروبرملا می گردد.درگام دوم لزومأ این پرسش نیز بوجود می آید که وقتی به نمائنده گی از کشورهای قدرتمند منطقه مانند ،چین ، روسیه – پاکستان وایران وقطر گروه کوچکی ازجنگجویان طالبان با بزرگترین قدرت جهان یعنی ایالات متحده امریکا موافقتنامه ای را به امضا می رساند و درعین حال برای انعقاد گفتگوهای موسوم به ” بین الافغانی ” که پس ازانجام تمامی شرائط مقدماتی برای تدویروآغاز چنین گفتگو ها شرط رهائی پنج هزار تن اززندانیان طالب که در زندان های حکومت کابل به سر میبرند چه کشوری و یاهم کدامین قدرتی جهانی از اتمر آغا می خواهند که نباید شش صد تن ازجنگجویان طالب ازبند افغانستان رها گردد ؟البته درسالهای ماضی حتی درزیرسلطه مبارکه ای ازرفقای ارتش سرخ که حضرت اتمر نیزازبقایای امنیتی آن دوره محسوب میشود سنت بر این جاری بود که به تأسی از شرائط وحساسیت های ویژه ای که نسبت به تشریف آوری لشکر کمسمول و دیگر جوانان آرتش شوروی وجود داشت بساط دروغ گوئی ها و خالی بندی ها را با اعطای صلاحیت رهایی اسیران بویژه درشرائط حساس جنگ وصلح افغانستان به کمسمول های افغان تبارخود اعطأ کنند ،واقیعت تلخ ودرعین حال درد ناک این است که سالهاست کشورافغانستان در فقدان یک حاکمیت مشروع وبرخاسته ازاراده ء مردم به صحنه جنگ نیابتی کشورهای بزرگ درمنطقه وهمسایه های طماع وفرصت طلب مبدل گشته است .
جالب است که استعمار جهانی و اذناب آن در طول تمامی تاریخ استیلاگرایانه خویش ازسیاست تطمیع و تمنا در ارتباط با سرگله های قوم وقبیله بهره برده استالبته باید گفت که این نسخه تطمیع وبه کارگیریی آن به عنوان روش مؤثر بیشتردر بیست سال گذشته از سوی بازمانده گان بنیاد گرایی تفکر سوسیال امپریالیزم روسی و همه کسانی که حتی درتظاهر بر مخالفت نگهبانان جهان بینی مادی درنظام های کمونیستی حاکم بر افغانستان ازکشورتبعید شده بودند و پس از سقوط نظام توتالیتارشبه مذهبی طالبان به عنوان راه بلدان وجاده صاف کنان نظام بورژوائی با قرئت متحجرانه مافیائی به افغانستان برگشته اند به شکل گسترده مورد استفاده قرارگرفته است.چنانچه همین ضابط استخباراتی حنیف خان اتمر که از جانبازان جنگ معروف جلال آباد و یکی از کارمندان آرشد دستگاه جهنمی ” خاد ” (خدمات دولتی افغانستان ) آنگاه کهبرویت اصل معروف در ” سیأ ” ست” 
البته نه سیاست به مفهوم ومعنای اصلی آن که تدبیرامور کشوری و لشکری برویت مصلحت ملی است ” دشمن دائیمی و دوست دائیمی وجود ندارد تنها ” منافع ” حرف اول را میزند همرکاب دشمنان دیروزی و شمشیر زنان قدرتمند امروزی گردید که درائتلاف جهانی مبارزه با تروریزم و القاعده بر افغانستان هجوم برده بودند البته باید گفت که برای چندسال دروظائف گوناگون خدماتی در حوزه اعمار مجدد افغانستان مشغول گردید تا سرانجام در حوزه امنیتی و استخباراتی در مسند وزیر داخله حکومت حامد خان کرزی گماشته شد که درزمان تصدیی حنیف خان اتمر این بازمانده جنگ خونین جلال آباد در وزارت داخله افغانستان برخی ازنیروهای مخالفین مسلح که توسط مربیان شبکه استخباراتی انگلیس یا همان MI6 مستقر در ولایت هلمند تربیت حاصل می نمودند در قرار گاه امنیتی مربوط وزارت داخله ولایت بلخ که از سوی جنرال مجتبی پتنگ یکی از بازمانده های رژیم حزب دموکراتیک خلق افغانستان رهبری و مدیریت می شد توسط هواپیماهای خارجی جابجا می گردیدند .
که سرانجام بابرکناری حنیف خان اتمر از وزارت داخله و انتصاب اش در وزارت معارف کتله های پراگنده چپ وراست سیاسی در جامعه را که برای اعمار و بازسازی افغانستان جنگزده هیچگونه تفکرواندیشه ای را نداشتند بنام حزب حق وعدالت افغانستان گردهم آوردند و رسمأ به عنوان رهبر حزب حق وعدالت افغانستان درعرصه سیاسی جامعه ظهور کرد که بالاخره در انتخابات سال ۲۰۱۴ ریاست جمهوری ازکاندیداتوریی محمد اشرف غنی احمدزی رسمأ وعلنأ حمایت اش را اعلام نمود وحنیف اتمرنیز درفردای تشکیل حکومت به حیث مشاورامنیتی اشرف غنی رئیس حکومت قرار داد امنیتی با ایالات متحده امریکا را به امضا رساند
اما چنانچه گفتیم در نظام اقتصادی بازار آزاد بروزن “آزار”دوستان و حامیان دائمی و ایضأ دشمنان دائمی وجود ندارد بلکه منافع آنهم با هویت غیر ملی اند که ملاک هرگونه مناسبات و روابط میان شهروندان محسوب میشود لهذا در آئینه چنین معیار ستاره قدرت مافیائی حوالدار حنیف خان اتمر روبه اوفول گذاشت و قتی جنگجویان طالبان همان چهره های که درمعادلات وسیاست های اقتصادی مورد نفرت وغضب قدرت های خارجی واقع شده بودند در چنین حال و هوای کشور افغانستان بود که تلاش های حامیان تاریخی آنها بویژه شبکه جهنمی اطلاعات ارتش پاکستان یا ISIسبب گردد تا قدرت های بزرگ که روزگاری بر نابودی و کشتن آنها جائزه گذشته بودند با آنها یعنی جنگویان طالبان موافقتنامه صلح را امضا نمایند . استراتیژیی منافع مادی نه رجال وشخصیت ها آنگاه به یک معادله جالب و حیرت انگیزمبدل گشت که وقتی حنیف اتمر با امضای قرار داد های امنیتی با امریکا وکشورهای شامل در ناتو که عمدتأ در ائتلاف مبارزه با تروریزم حضور نظامی وسیاسی داشتند به حیث مشاور امنیت ملی رئیس حکومت وحدت ملی گماشته شد ه بود و برویت همین استراتیژی در نگاه مادی به جامعه وتاریخ افغانستان تبلورمی یافت فرزندان چندین تن ازرجال برجسته سیاسی احزاب مجاهدین که روزگاری با سیاست های خشونت گرای دستگاه جهنمی خاد سرمخالفت خونینی راگرفته بودند به عنوان مستشاران درشورای امنیت ملی افغانستان دربدل چندین هزاردالرمعاشات ماهواراستخدام نمود وبه کارگماشت.
البته گسترده گی تشکیلاتی شورای امنیت که حوالدار حنیف خان اتمر سرپرستی آنرا بر عهده داشت در یک گفتگوی تلویزیونی اعتراف نمود وتشکیل آنرا بصورت کاذب ماست مالی ساخت . واقیعت این است که استخدام فرزندان برخی از سران ورهبران مجاهدین به حیث مشاوران در شورای امنیت ملی اعطای حق السکوتی بوده که با توجه به وضعیت عمومی آنها از سوی شبکه های استخباراتی جهان غرب پرداخته می شد .در هرصورت ازین حرفها بسیار داشتیم و داریم که در دل ماند و هنوز هم می ماند . اما نه میتوان قمار آخیری را که حوالدار حنیف خان اتمرپس از عزل اش از شورای امنیت ملی گویا با اختلافی که در باره صلح و نحوه مدیریت جامعه با سران حکومت وحدت ملی داشت و لزومأ در کسوت کاندید قدرتمند از سوی اپوزسیون سیاسی که بیشتر متشکل از سران احزابی از مجاهدین و دیگر نیروهای به ظاهر چپ بودند که فرزندان شان در بدل اعطای حق السکوت از سوی حوالدار حنیف اتمر به عنوان مستشاران در شورای امنیت ملی گماشته شده بودند . و آقای حنیف خان اتمر طی یک نشست مطبوعاتی درمقابل ده ها خبرنگار وروزنامه نویس داخلی وخارجی بویژه در باره انعقاد کنفرانس مسکووابراز حمایت قاطع از پروسه صلح که از سوی ایالات متحده امریکا توسط زلمی خلیلزاد به راه انداخته شده است در کنفرانس مسکو که وی و دیگر نیروهای سیاسی به شمول هیأت بلند پایه طالبان در آن حضور داشت راجع به آن کنفرانس اینگونه توضیحات داد :
من امروز در ضمن اهداف سفرم به مسکو می خواهم از تلاش های صلح ایالات متحده امریکا و بویژه کوشش های آقای خلیلزاد حمایت خودم را اعلام دارم .ما یقین داریم که این تلاشها برای همین هدف صورت می گیرد که برای افغانستا یک صلح دائمی به ارمغان آوردتحلیل گران امور افغانستان باوردارند که حنیف خان اتمربه خاطری از گفتگوهای طالبان با امریکا بویژه با زلمی خلیلزاد یک دیپلمات افغان تبار وزارت خارجه امریکا ابراز حمایت نمود که قبلأ ووقتی درنتیجه تغییر استراتیژیی امریکا و مؤتلفین اش در مقابل جنگجویان داعش وی مجبور به استعفأ گردید وآقای حمد الله محب که بحیث سفیر افغانستان در امریکا ایفای وظیفه مینمود ودوهفته قبل برای احراز پست مشاوریت امنیتی رئیس غنی به کابل اعزام شده بود با اعلام خبر استعفای حوالدار حنیف خان اتمر بصورت عاجل از سوی رئیس غنی به حیث مشاوررئیس حکومت درامور امنیتی منصوب گردید، 
درحالیکه حوالداراتمردر مراسم معرفی حمدالله محب به عنوان مشاور امنیتی امنیتی نه تنها حضور نداشت بلکه معرفی حمدالله محب را که ریشه در یک خانواده مجاهد وچند سال زندگی در دیار هجرت داشت آقای حنیف اتمراین سپاهی دستگاه استخباراتی خدمات اطلاعات دولتی رژیم حزب دموکراتیک خلق افغانستان ازایجاد هرگونه مخالفت پیدا و پنهان دریغ نه ورزید وآنگاه که آقای حمدالله محب مشاور جدید امنیتی رئیس غنی دریک سفررسمی به امریکا در پاسخ به پرسش یک خبرنگاردرباره چگونگی انجام مذاکرات زلمی خلیلزاد با طالبان گفته بودکه زلمی خلیلزاد می خواهد ویسرای افغانستان باشد بنأ روی همین ملحوظ طرح تشکیل حکومتی را براه انداخته است که شخص خلیلزاد در رأس آن قرار داشته باشد و آقای خلیلزاد این طرح را بدون اگاهی حکومت افغانستان با طالبان برسرمیز مذاکره گذاشت .
اما این جو بدبینی و تعبیر نادرست از اظهارات آقای حمدالله محب حتی تا بزرگترین مراکز دیپلماسی امریکا سرایت کرد چنانچه وقتی آقای محب جهت اشتراک در جلسات شورای امنیت به امریکا سفر نموده بود و در حواشی سفر به نیورک از واشنگتن نیز بازدید میکرد حین یک کنفرانس مطبوعاتی که در سفارت افغانستان به مناسبت ورود وی به واشنگتن برگزار گردیده بود از مذاکرات صلح با طالبان به دلیل اینکه در طی آن مذاکرات حکومت افغانستان توسط آقای زلمی خلیلزاد نا دیده گرفته میشود و درجواب سوال یکی ازخبرنگاران گفته بود که به گمان وی شاید زلمی خلیلزاد با سابقه ای که دارد به فکر تشکیل حکومت موقت بوده است که وی درآن بحیث وایسرای افغانستان نقش داشته باشد ، این سخنان در جغرافیای افغانستان سبب گردید تا بر مخالفین معاش خور و مفتخور وی بافزایند و همه دست بکار شوند 
که برای نخستین بارآژانس خبریی رویترازقول یک دیپلمات سابق افغان که که منبع معتبری دیپلماتیک پنداشته میشود و به قول تهیه کننده آن یعنی Jonathan Landay ازگزارشگران امنیتی خبرگزاریی رویتر نه میخواهد از وی نام برده شود به رویتر گفت که گویا دیوید هیل، معاون وزیر امور خارجه امور خارجه ایالات متحده امریکا طی تماس تلفنی به اشرف غنی گفت که واشنگتن هرگونه تماس با حمدالله محب مشاور امنیتی وی برقرار نخواهند کرد و دیگر از سوی واشنگتن پذیرائی نخواهد شد اما این اظهارات مستند وبرویت تلاشهای قبلی زلمی خلیلزاد که میخواست درنقش وایسرای افغانستان عمل کند بیشتر تیغ فرصت طلبان مغرض و دشمنان پیدا و پنهان داخلی حمدالله محب را دسته داد وروی همین دلیل حوالدارحنیف خان اتمر ازاین مسأله بیشترین نفع تبلیغاتی را نصیب گردید و برای اختلافات استخباراتی اش با حمد الله محب همچون باروت سیاه مورد استفاده قرار گرفت روی همین دلواپسی استخباراتی بود که دریک روز روشن و آفتابی حوالدار حنیف خان در مقابل دوربین شبکه تلویزیونی شمشاد حضور یافت و با استفاده از ان سخنان آقای محب را پیراهن عثمان درست نموده و سیاست های عمومی حکومت در برابر امریکا را مورد انتقاد قرار داد و گفت :
انتقاد سوم ومهمی که ما بر حکومت داریم این است ، درحالیکه ما بسوی صلح در حرکت هستیم و به حمایت امریکا نیاز داریم برای صلح باید از آن حمایت کنیم این ها ” حکومت وحدت ملی ” با امریکا یک فصل نوی از رقابت ودشمنی و بد نیتی را آغاز نمود شما دیدید که یکی از چهره های بلند پایه حکومت ( حمد الله محب ) را به واشنگتن فرستاد و آن رسوائی را بوجود آورد که اکنون هم کشور در جنجالش است و هم خود شان درجنجال اند که این نیت وعزم خوبی برای صلح نبود این نیت بدی بود و ما میدانیم که چرا این کار صورت گرفت زیرا حکومت نه می خواست که قبل از انتخابات در امر صلح گام های برداشته شود تا با آمدن یک ترتیب دیگری مانع انجام انتخابات گردد ما این را میدانیم اما علی الرغم آن به حکومت می گوئیم که منافع شما نگاه باشد اما بر منافع ملت از این چنین برخورد غیرمسؤلانه پرهیز کنید .
البته همین جا این نکته را نیز اعتراف باید کرد که برخورد ها، ضدیت ها و به اصطلاح انتقاد های ناسالم و فاقد راه حل های معقول و مسالمت آمیز تا اکنون کم نبوده است . این درست است که شرائط پیچیده و گرانبار مملکت هم مسؤلیت داشتن را ایجاب میکند و هم اختیار عمل داشتن را ، با درد ودریغ که اکثریتی از دسته جات و شخصیت های مسامحه کار خود سر و غیر مسؤل در این کشور پهناوری وجود دارند که اعمال و رفتار شان حتی نقد و انتقاد آنها نیز بر میزان منافع شخصی ان ها ترازو و اندازه گیری میشود ، لازم است کسی پیدا شود و یاهم شخصأ همین اتمر آغا جلاد اسبق سازمان جهنمی خاد به خود زحمت دهد یکبار دیگر بر آنچه که در محضر یک ملت بخواب رفته بیان می فرمایند مرور نماید که حضرت ایشان در باره بسیاری از مسائل حاد مملکت مانند صلح و آتش بس چه دُر فشانی کرده است 
ویاهم اکنون و قبل از آنکه سرنوشت مظلوم جامعه افغانستان میان دلالان و چاکران استعمار ترکه گردد ایشان به تناسب سهم اش و به نمائنده گی از بخشی قابل ملاحظه ای مخالفان مسلح به مقام وزارت خارجه رسیده است در باره صلح و مذاکرات بین الافغانی دارای چی مواضعی میباشد ؟
