علیه خشونت – علیه شکنجه *

نوشته از : هیأت تحریر 20 دسامبر 2020 دراجتماعی, استراتیژی امریکا, بین المللی, سیاسی ، امنیتی, شعر هنر و ادبیات نظری بدهید

یکی از اشکال دیده شدۀ اِعمال خشونت در تاریخ افغانستان، شکنجۀ زندانیی سیاسی است که منظور وادار سازی او به گفتن ونوشتن آنچه را قدرتمندان خواسته اند، جواب بگوید. شکنجه جزمنظومه ییست که درآن، توطئه، دروغ، نیرنگ، فحاشی وبی اعتنایی به همه ارزش های انسانی؛ در مدارلزومدید های استبداد ودیکتاتوری درحرکت اند.متأسفانه این رفتار غلط هم در افغانستان به درازا کشید…ازمیان صدها نمونه، یکی هم آن شکنجه های شبانه را داریم که تعدادی از هموطنان به اتهام کودتای مشهوربه کودتای محمد هاشم میوندوال دیده اند.کتاب جفای بزرگ، تألیف هموطن ارجمند داؤود ملکیار، حرکت وهماهنگی منظومۀ یادشده ومدار آن را چنان بامدارک زمانی ومکانی تصویر کرده است که از نگاه من، در تاریخ کشور بی مانند است. پذیرش ویا نپسندیدن این ادعا، بستگی به مطالعۀ کتاب یادشده دارد. آرزومند استم، مطالعۀ این کتاب وهمه کتابهایی که سخن ازرفتارنکوهیدۀ شکنجه دارند، زمینۀ رشد ذهنی گسست از شکنجه رافراهم کرده، خواستگاه توطئه ها، ابعاد کارکرد وروزگار شکنجه دیده گان را به نمایش بگذارد…شکنجه را نباید رفتارعادی ومعمولی تلقی کرد، شکنجه راباید محکوم کرد. زیرا انسان آزار است.