وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
به اندازه مجالی که امروز داریم می خواهیم به یک توطیه دیگر از هزاران توطئه و حُقه بازی ها و شعبده بازی های سردمداران کشور همسایه و مسلمان پاکستان اشاره کنیم که شاید بتوانیم با دقت و نظارت کامل و مراقبت تمام سلسله ای از شیطنت ها و دسائیس این کشور مغرض را دنبال کنیمتا نتوانند که ما را اغفال کنند و دربحبوحه چنین غفلت مصنوعی که از تولیدات مرغوب کارخانه های دشمنان میهن ما محسوب میشود جان و مال مردم و ملت مارا به معامله بمانند .البته این یک واقیعت مسلم و مشهودی است که نقشه ها و توطئه ها و شیطنت های پاکستان به یک دو مورد و یا چند مطلب ختم نه میشود ازاین روست که می بینیم به قول معروف « هرلحظه به رنگی قبا پوشید »
به هرحال افغانستان ازدیربازبه صفحه شطرنج مبدل شده است، صفحه بازی کشورهای صغیروکبیرجهان ومنطقه !هرروز شاه وامیری را پیش می آرند و گاهی برای شاه وامیر قلعه ای میسازند و بازی را با پیش کردن اسپ و پیاده ادامه میدهند در این روزها که امرای ارسالی شان از اداره ء مملکت عاجز مانده اند و هرچه زور میزنند به جایی نه میرسند و با گذشت شش ماه تمام هیچ یکی از کشور های جهان رژیم طالبان را به عنوان نمائنده مشروع افغانستان برسمیت نه شناخته است عمران خان نخست وزیر پاکستان با برگشت از سفر چین در گفتگو با شبکه تلویزیونی CNN ایالات متحده امریکا بویژه برنامه ای GPSکه ازسوی فرید ذکریاو ازمسلمانان هندی الاصل امریکائی به پیش برده میشود
در پاسخ به این سوال فرید ذکریا ژورنالیست معروف شبکه تلویزیونی CNN ایالات متحده امریکا که پرسید : شما درباره وضعیت ناگوار افغانستان چه پیش بینی می فرمائید که کار افغانستان در حال حاضر که در وضعیت بد اقتصادی قرار دارد و چگونه در ماه ها و هفته های نزدیک این حالت و اوضاع بد در افغانستان تغییر خواهند کرد آیا در باره تغییر طالبان و ضمانت های برای تأمین حقوق بشر وغیره در آئنده وجود خواهند داشت و مشوره شما به امریکا چیست ؟ بصورت واضح گفت : ببینید فرید ! برای ما بدیل دیگری برای جاگزینی طالبان وجود ندارد آیا بدیل و یا الترناتیف دیگری برای طالبان وجود دارد ؟ که وجود ندارد و آیا چانس تغییر رژیم طالبان وجود دارد ؟ البته که نه ! هیچ جایگزین دیگری برای طالبان در افغانستان وجود ندارد”. بنابراین “تنها گزینه‌ای که جهان در حال حاضر دارد تعامل با طالبان برای پیشبرد امور است.” به گفته او، این نه تنها به نفع پاکستان بلکه “مطابق به منافع همه است” که افغانستان دچار هرج و مرج نشود.عمران خان به حیث صدراعظم پاکستان گفت آمریکا باید درک کند که جدا از مسئله خود طالبان، حدود ۴۰ میلیون افغان در وضعیت دشواری قرار دارند و با زمستان سخت و کمبود غذا روبرو هستند.عمران خان در این گفتگو گفت : آیا انتخاب دیگری غیر از طالبان داریم؟ نه نداریم. اگر طالبان و حکومت‌شان تحت فشار قرار بگیرد خوب است؟ نه. پس دنیا باید با آنها کار کند.”او افزود که به همین دلیل به طالبان در مورد حکومت‌داری و حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان باید “انگیزه” داده شود….. عمران خان در این گفتگو در باره برسمیت شناختن طالبان از سوی جهان بویژه ایالات متحد امریکا گفت : جهان باید حکومت طالبان در افغانستان را به رسمیت بشناسد زیرا این موضوع به رفاه و آینده ۴۰ میلیون افغانستانی مربوط است. هیچ جایگزین دیگری برای طالبان وجود ندارد بنابراین تنها گزینه‌ای که جهان در حال حاضر دارد تعامل با طالبان برای پیشبرد امور است.عمران‌خان گفت: ایالات متحده باید درک کند که دوست نداشتن حکومت طالبان یک چیز است، اما باید به فکر رفاه افغان‌ها باشد زیرا آنها با مشکلات شدیدی روبرو هستند.
واقیعت این است که از همان بنیانگذاریی کشور پاکستان که با یک استراتیژیی ماجراجویانه در منطقه و جهان در جنوب غرب آسیا قد علم کرد آرتش پاکستان وظیفه نگهبانی اصلی این عمق استراتیژیک معیوب کشورجدید التأسیس را برعهده گرفت وبرای نخستین بارقرئت متحجرانه وبنیادگرایانه دینی را که با خرید و سرمایه گذاری استخباراتی درنهادها وتشکیلات مذهبی به جغرافیای تازه بوجود آمده بنام پاکستان منتقل ساخته بودند با دموکراسی ومردم سالاری که درآن زمان بنام جمهوریت مسمی گردیده بود ودرکشوری بنام اسلامی جمهوریه پاکستان تبلور یافت بادریغ وتأسف که درجدال میان قرئت متحجرانه مذهبی ومردم سالاری وجمهوریت بزرگترین قربانی همان جمهوریت ونهادهای مردم سالاربود که بامسخ دموکراسی و جمهوریت در پای گفتمان متحجرانه قربانی گردید وطبیعی است که حامیان قرئت سنتی از دین یعنی احزاب مذهبی واحزاب لبرال وسیکولار اعم ازچپ وراست ازسویی نگهبانان اصلی قدرت یعنی ارتش پاکستان مورد حمایت و درعین حال هدایت قرارگرفتند در ورطه اینگونه برخورد های حسابی و نهادینه شده ازسوی ارتش پاکستان آخرین مهره ارتش درحوزه سیاست شخصی بنام عمران خان که شجرة النسب اش از بازیی کرکت در آنکشورآغازوبا ایجاد حزب جداگانه سیاسی بنام تحریک انصاف پاکستان با نگهبانان اصلی قدرت یعنی ارتش پاکستان میرسد آگاهان امور بر این باورند که درطول تاریخ پاکستان هیچگاه مردی باچنین ذلت سیاسی وآلوده بر دروغ بر کرسی صدارت عظمی تکیه نزده است .
زیرا وقتی ایشان به تصور اینکه اگر برای جنگجویان تحریک طالبان پاکستان یا TTP زمینه برگشت به زندگی عادی فراهم گردد ازپیگرد قضائی بخشیده خواهند شد و اعمال و تطبیق این پروژه گفتگو با جنگجویان تحریک طالبان پاکستان یا TTP را از سوی پاکستان به جنرال فیض حمید رئیس اطلاعات ارتش این کشور و از جانب افغانستان به خلیفه سراج الدین حقانی که بر وزارت داخله افغانستان تکیه زده است آغاز نمود و گزارشهای ازنخستین جلسه مشترک نیز در ولایت سرحدی خوست که از منطقه نفوذ خلیفه سراج الدین حقانی به شمار میرود به نشر رسید . وقتی طرح صلح عمران خان نخست وزیر پاکستان از مطبوعات گوناگون از زبان عمران خان انتشار یافت این موضوع از نظر نگهبانان اصلی قدرت یعنی ارتش پاکستان ناپسند معلوم شد و در نخستین واکنش شخص جنرال فیض حمید رئیس سازمان اطلاعات ارتش پاکستان ISI را درحالیکه تبدیلی وتقرر رئیس سازمان اطلاعات ارتش ازصلاحیت های نخست وزیرآنکشور محسوب میشود ازمقام ریاست اطلاعات ارتش تبدیل وبه حیث فرمانده آرتش پیشاورتقررحاصل کردوبه جایی وی جنرال ندیم احمد انجم از فرماندهان ارتش در کراچی به حیث رئیس اطلاعات ارتش پاکستان منصوب شد .
وقتی عمران خان ظاهرأ از مقام صدراعظمی نتوانیست ارتش پاکستان را از فیصله ای که بنام حفظ منافع استراتیژیک در منطقه بر فیصله ای نهائی که مبنی بر تبدیلی جنرال فیض حمید رئیس سازمان اطلاعات ارتش پاکستان ISI وتقرر جنرال ندیم احمد انجم برحذر دارد به فکر اقدام دیگری شد و درحالیکه قبل از مسافرت به عربستان رئیس جدید سازمان اطلاعات ارتش را به حیث رئیس جدید آن نهاد در دفتر کارش ملاقات کرد موضوع برگزاریی کنفرانس همکار ی های اسلامی را دراسلام آباد پایتخت پاکستان روی بحث گرفت و روی همین منظور نیز به ریاض سفرکرد تا به دلیل تحؤلات تازه در منطقه بویژه تسلط یافتن گروه طالبان بر افغانستان از سلاطین عربستان بخواهد تا اجلاس کنفرانس کشورهای اسلامی در اسلام آباد برگزار شود و از راه فیصله های کنفرانس متذکره راه برسمیت شناختن حکومت طالبان را فراه سازد و چند کشوری من جمله پاکستان و عربستان حکومت طالبان را برسمیت بشناسند اما این تلاش آقای عمران خان صدراعظم پاکستان در راستای برسمیت شناختن حکومت طالبان به حیث رژیم مشروع آنگاه به خاک یکسان شد که یکروز قبل از برگزاریی کنفرانس کشورهای اسلامی در اسلام آباد تعدادی ازموشک ها به شمول حمله طیاره بدون سرنشین برمواضع ومحل بودوباش مولوی فقیرمحمد معاون تحریک طالبان پاکستان که درولایت جنوب شرقی کنرزندگی میکرد صورت گرفت که با برتاب موشک ها وحمله طیاره بدون پیلوت بر منزل مولوی فقیر
محمد آنهم یکروزقبل از برگزاریی کنفرانس اسلامی به معنای دهن کجی نگهبانان اصلی قدرت یعنی پاکستان میباشد .خلاصه اینکه آقای عمران خان رهبر تحریک انصاف پاکستان که میدان سیاست را نیز همچون میدان بازی کرکت تصور نموده است و همان کفش نوازشریف صدراعظم مخلوع پاکستانی را بر پا نموده است و از جانبی هم برای اینکه بتواند جنگجویان شبکه حقانی را به عنوان یک دولت مشروع برجهان بپذیراند همان پیراهن گندیده نظام مافیائی اشرف غنی را با اعزام شیخ الفساد عبدالسلام رحیمی و دیگراذناب رژیم ساقط شده بر تن شبکه حقانی میکند که شاید بتواند با چنین بازی های مسخره بر عمر شبکه حقانی بر مسند ارگ با فزایند اما بیچاره نه میداند که برای مشروعیت و برسمیت شناختن بویژه در عصر کنونی بیش از همه حمایت توده های از مردم شرط نخست مشروعیت پنداشته میشود . نتیجه اینکه اگر واقعأ عمران خان به عنوان مرد اول کشور پاکستان این همه دلسوزی با مردم افغانستان بویژه امارت طالبان دارد ؟ چرا نه می خواهد خود برای برسمیت شناختن طالبان به عنوان یک دولت مشروع دست بکار شود وحاکمیت طالبان را به عنوان یک دولت قانونی برسمیت بشناسند . اما اقدامات کشور پاکستان در امر روابط دوکشور همسایه هیچگاه مطلوب ملت افغانستان نبوده است البته اظهارات ودلسوزی های آقای خان در حق مردم بی چاره افغانستان نمک پاشیدن بر زخم های مردم و ضرب المثل معروفی را به یاد آدم می آورد که : مرگ حق است برای همسایه ؟
