قطعنامه یابیعت نامه ءجمعی خونین باامیرمجهول و مجعول طالبان !

چنانچه آشکار بود آخیرأ برخی از اذناب طالبانی برای اشتراک در یک شورای بنام شورای علمای افغانستان که بیشتردرآن  بیعت با امیرالمؤمنین  توام با طعام وقیام مطلوب بود ازاقصای مملکت که  شاید بسیاری ازمدعوین از  قریه و دهکده خود بیرون نیامده بودند آنگاه که هرچند طالبان  سیاست را دروغ و فریب تلقی نمودند و هرچه زور زدند به جائی نرسیدند جوقه جوقه به کابل فراخواندند و در خیمه تاریخی لویه جرگه با حفظ تمامی  ظواهر شبیه به کنفرانس ها ی که طی بیست سال گذشته در راستای کسب مشروعیت برگزار می گردیدند البته هرچند جریان سه روز اجلاس که جلسه بیعت با خشونت بود تمامی وسائل ارتباط جمعی نه تنها قطع گردیده بود بلکه از علت  ابهام و پیچیده گی این نشست بدون اجندا نتوانیستند سخنگویان این جلسه نیز آگاه باشند البته هویدا بود که طالبان می خواهند با عبور از مشروعیت داخلی با برگزاریی چنین جلسات مشکوک استخباراتی به جز اینکه برای مشروعیت بین المللی خاک در چشم جامعه جهانی و برخی ازخوش باوران  سیاسی و دم غنیمتی در داخل کشور بیعت با امیر المؤمنین مجعول و مجهول را که با یک تشریفات استخباراتی روؤس نقشه خونین را بیان داشت مسأله مشروعیت جهانی را نیز با برپائی چنین کمیدی های مسخره حاصل کند . که پس از سه روز نشست ها و تشریفات مروج شورا ها که در دوران برگزاری تمامی مدعوین و اشتراک کننده گان در کمیته های گوناگون مانند اقتصادی ، فرهنگی ، نظامی ، سیاسی ، دارالانشأ وغیره ابراز نظر مینمایند و در روز آخیر نظرات و پیشنهادات را جمع آوری و بتأسی از آن قطعنامه ای خویش را چنین صادر نمودند :

عالمان دین، بزرگان قوم و متنفذین که برای سه روز در “گردهمایی بزرگ علماء افغانستان” در کابل اشتراک کرده بودند، امروز با صدور قطعنامۀ یازده ماده‌یی موقف شان را در خصوص نظام اسلامی موجود و وضعیت جاری در کشور قرار ذیل اعلام کردند:مادۀ اول: نظام اسلامی نعمت بزرگ الله سبحانه و تعالی و خواست همیشه‌گی ملت مؤمن ما بوده است. تجربه ثابت کرده است که نظام اسلامی، عدالت، امینت، عزت و برکت را همرای خود دارد. نظام اسلامی آرمان و هدف بزرگ جهاد و بیشتر از چهار دهه قربانی، هجرت‌ها و مشقت‌های ما بود، اینکه به فضل و مرحمت خاص الله سبحانه و تعالی در کشور عزیز ما نظام اسلامی حاکم شده است، ما نه تنها از آن حمایت قاطع می‌نمایم، بلکه دفاع و حمایت همه جانبه از آن را وجیبه دینی و ملی تمام ملت ما می‌دانیم.مادۀ دوم: ما یکبار دیگر بیعت خویش را با زعیم امارت اسلامی افغانستان امیر المؤمنین شیخ الحدیث مولوی هبةالله آخندزاده حفظه الله تجدید او از وی قاطعانه حمایت می‌کنیم. جناب شان را منحیث حاکم شرعی و زعیم امارت اسلامی پذیرفته و می‌پذیریم و از درگاه الله سبحانه و تعالی برایش در تمام امور دینی و دنیوی توفیق استدعا می‌نمایم.

مادۀ سوم: از اینکه امارت اسلامی از متن مردم افغانستان برخاسته است و هیچ جهت بیرونی در اقامۀ آن دخالت ندارد؛ بناءً همین دلیل موثق مشروعیت داخلی آن می‌باشد. هم‌چنان در تمام کشور امنیت سراسری را تأمین نموده، جزایر قدرت را از میان برداشته، تهدیدات متوجه به افغانستان و کشورهای منطقه را خنثی نموده، فرهنگ فساد، غصب و اختلاس را در حکومت‌داری ختم کرده و یک نظام حاکم مرکزی و قدرتمند را در افغانستان ایجاد کرده است. تقویت این نظام نه تنها به نفع افغانستان و کشورهای منطقه، بلکه به منفعت تمام جهان می‌باشد. بناءً بالای کشورهای منطقه و جهان، ملل متحد و سایر سازمان‌های بین‌المللی به ویژه کشورها و سازمان‌های اسلامی صدا می‌کنیم که امارت اسلامی را منحیث یک نظام مشروع به رسمیت بشناسند، با آن تعامل مثبت نمایند، تمام تحریمات را از افغانستان بردارند، سرمایه‌های منجمد شدۀ ملت افغان را آزاد و در ترقی اقتصادی و بازسازی از ملت ما پشتیبانی نمایند.مادۀ چهارم: ما از فرمان صادر شده از سوی امارت اسلامی افغانستان در خصوص جلوگیری از کشت، تولید، قاچاق و استعمال مواد مخدر حمایت قاطع خود را ابراز می‌داریم.

مادۀ پنجم: ما با توجه به اصل احترام متقابل و تعامل از موقف امارت اسلامی در رابطه به سیاست عدم مداخله در امور کشورهای همسایه، منطقه و جهان و عدم استعمال خاک افغانستان بر علیه آنان حمایت می‌کنیم. هم‌چنان بر اساس تعامل بالمثل از کشورهای همسایه، منطقه و جهان می‌طلبیم که در امور داخلی افغانستان مداخله نکرده و به هیچ‌کسی اجازه ندهند که ازخاک شان برخلاف افغانستان فعالیت نمایند.مادۀ ششم: امارت اسلامی افغانستان یک نظام حاکم اسلامیست که بالای تمام کشور سلطه دارد و در کشور امنیت و عدالت را تأمین نموده و مخالفت مسلحانه در برابر این نظام بغاوت و فساد فی الارض پنداشته می‌شود که دفع نمودن آن بالای امارت اسلامی افغانستان و ملت واجب می‌باشد. هم‌چنان هر نوع مخالفت با این نظام حاکم اسلامی که در تضاد با شریعت اسلامی و منافع ملی می‌باشد، فساد و عمل ناجایز است. مادۀ هفتم: بالای ملت صدا می‌کنیم که پدیده “فتنه انگیز” بنام داعش خوارج عصر امروز و فرقۀ باطله است که در کشور اسلامی ما اشاعۀ فساد می‌کند، با آنها هر نوع کمک و رابطه داشتن شرعاً ناجایز است.مادۀ هشتم: بر آنعده علماء که از طریق رسانه‌های اجتماعی موضوعات اختلافی را دامن می‌زنند، صدا می‌کنیم که از مناظره‌ها و مباحث زیان‌بار جداً اباء ورزند؛ زیرا که باعث ایجاد تشویش و اختلافات در بین مردم می‌گردد و نیز سبب ایجاد فتنه در میان ملت می‌شود.مادۀ نهم: بالای امارت اسلامی صدا می‌کنیم که در راستای عدالت، تعلیم دینی و عصری، صحت، زراعت، صنعت، حقوق اقلیت‌ها، اطفال، زنان و تمام ملت در مجموع پیشرفت همه جانـــــبه، رشد اقتصادی و انکشاف مــــتوازن در روشنایی شریــــعت مقدس اسلامـی توجه نمایند. مادۀ دهم: ما بالای رهبری امارت اسلامی صدا می‌کنیم که وحدت موجود شان را بیشتر ازاین مستحکم سازند؛ وحدت ملی را بیشتر تقویت بخشیده وازتمامیت ارضی حراست نمایند.هم‌چنان درراستای تحقق مصالح ملی ورفاه مــــــردم و جلــــــــوگیری ازفقرو بیکاری گــــام‌های ارزنده بـــــــردارند. مادۀ یازدهم: چنانچه امارت اسلامی سلسله دعوت شخصیت‌های که به خارج رفته اند را آغاز نموده است؛ ما از آن حمایت می‌کنیم. افغانستان خانۀ مشترک همه افغانان است، هیچ فردی در اینجا نباید احساس بیگانه‌گی کند. از شخصیت‌های مقیم در خارج تقاضای ما اینست که وضعیت پیش آمده را فرصت بدانند و به وطن خویش برگردند و از فعالیت‌های مغرضانه به تحریک بیگانه‌گان اجتناب ورزند.