ازافاضــات یــونس خان قانــونی!

آورده اند که شخصی به دوستانش توصیه میکرد که حتمأ فلان فیلم سینمائی را ببینید چون من در آن فیلم بازی کرده ام ، یکی از حاضران گفت که ما آن فیلم را از سر تا پا دیده ایم ولی اثری از شما نبود ، آن مرد با تندی جواب داد ،چراآنجا که هنر پیشه اول فیلم می خواهد از یک بلندی بپرد من هم بودم ، دوستانش پرسیدند ، کجا بودی که دیده نه میشدی ؟ان مرد جواب داد وگفت ، پشت صحنه دریک گوشه ایستاده بودم که کارگردان پشت شانه ام محکم زد وگفت: بروبچه اینجا راخلوت کن که ما فیلمـــبرداری میکنیم !!!

بدون شک کمیدیی مشهوری بنام کنفرانس تاریخی  بن که از سناریونویس گرفته تا کارگردانان و جمعی از اذنابی که در این کمیدی سهم گرفته بودند با نوشتن آثارزیادی مانند کتاب ها ، مصاحبه ها و مقالات به تحلیل کشیده شده است اما آقای محمد یونس قانونی آخرین روایت گر نمائیشنامه کمیک تاریخی موسوم به کنفرانس بن است که با گذشت تقریبأ هفده سال تمام آنرا بصورت مجهول ومجعول حکایت می کند .

البته فرمائیشات حضرت یونس خان قانونی عین سکه ء دالراست ، اما عرایض ماهم همچنین فاقد اعتبار نه میباشد . یعنی وقتی مشارٌالیه  یعنی همان یونس خان قانونی درباب مسائل مربوط به سفر پربرکت ” بن “ شریف صاحب نظر باشد ما نیز لابد در حوزه روانشناسی سیاسی علی الخصوص در امور مربوط به شناخت رجال وشخصیت های مهم سیاسی و فرهنگی  که از سوی شبکه های استخباراتی نشانه گرفته میشوند  عاری از تخصص نه میباشیم . چنانچه مشاهده فرمودید حضرت یونس خان قانونی که به معیت هیأتی از مجاهدین نما ها و دیگر خورد وبزرگ دوران جهاد و مقاؤمت راهی بلاد غرب بویژه آلمان گردید از همان آغاز معلوم بود که این سفر را چه خواهند نامید و آنرا باچه القابی یاد خواهند نمود ؟

کاملأ طبیعی است که مش یونس خان قانونی پس ازگذشت هفده سال تمام کنفرانس تاریخی بن شریف را زمینه ساز تداؤم حیات مجاهدین و مقاؤمت گران بنامد.زیراتوده های فقیری ازعوام الناس اگر بر خدمات بینظیرحضرت یونس خان  قانونی در حوزه امنیت و نهادینه سازیی ” قانون ” اگر چشم بپوشند وتلاش های شبانه روزی اش دردوران وزارت داخله اش را که بسیاری از مردم فقیر افغانستان را

بنام همدستی با تروریست ها در زندان خصوصی امریکائی ها یکجا با “Jack” Idema ازکانگسترهای امریکائی که مسؤلیت زندان خصوصی واقع در کارته پروان کابل را بر عهده داشت مورد آزار و آزیت قرارمیداد نه میتوانند ازآن همه خود گذری ها وقربانی های که پس از انجام وظائف

در وزارت جلیلیه داخله  بحیث وزیر معارف دولت اسلامی انتقالی افغانستان اجرای خدمت میکرد چشم پوشی نمایند . زیرا حضرت قانونی وقتی در مقام معنوی معارف که وظیفه ای از انبیأ علیهم السلام محسوب میشود ،  روزی آنگاه که  ناظردفتر گرد از شیشه عینک اش زدود و رنگ  قلمش را تدارک نمود اخبار ناگواری از وضعیت یومیه معارف را به عرض اش رساند ، با ضرب عصایش محکم برمیز زد و دستور فرمود تا صندوق اعانه برای معارف راه اندازی شود و از همه اذناب مافیأی قدرت خواستند تا برای بهبود وضعیت معارف مبالغی را از حقوق ومعاشات خود به  صندوقی که قبلأ بنام صندوق اعانه برای شاگردان معارف ازسوی حضرت یونس خان قانونی ایجاد گردیده بود واریزنمایند اینکه سرنوشت آن صندوق مبارکه پس از جلوس قدوم مبارکه حضرت یونس خان قانونی بر وزارت جلیلیه  معارف  به کجا رسید داستانش طویل و تفصیل دارد ، مختصرش اینکه آن پولها نیز دریکی از بلاد برادر عربی توسط یک  مستشرق فلق دیده که هم رکاب همیشه گی حضرت یونس خان محسوب میشد با فورمول نصف لی ونصف لک  سرمایه گذاری گردیده است

هیچکسی نه میتواند با این خصوصیاتی و با چنین شیوه ای آسان و سهلی که زروسیم  دنیا رابه دست می آورند از برکات و فیوضات کنفرانس بن چشم بپوشانند بویژه آنگاه که به روایت صحیح و از قول یونس خان قانونی یکی از اصحاب نامور جلسه بن نه تنها مایه خیر دوجهان برای یکعده بود بلکه زندگی و حیات مجاهدین و سائر مقاؤمتگران را تضمین کرد ..

قانونی و ناآگاهی از شجره النسب “سیأ” سی ارباب حامد خان  معروف به کرزی !

هیچکسی نه میداند  که بروی کدامین انگیزه و برای چه هدفی خطبه معروف موسوم به ناگفته های از کنفرانس بن که در نتیجه برگزاریی  آن ارباب حامد خان کرزی با جمع غفیری از مجاهد نما ها به قدرت رسید گویا شیخ یونس خان قانونی کشف فرمود وبا زبان شرین فارسی دری این انتباه را که  گویا 

حامد کرزی تنها در کنفرانس بن به عنوان رئیس حکومت موقت در افغانستان تعیین گردیده  کاملا یک اشتباه محض است  بلکه قبل از تشکیل کنفرانس بن بر تعیین حامد کرزی به عنوان رئیس حکومت موقت اجماع بین المللی وجود داشت .!! شاید عده ای که از چهار دیواری خانه اش اطلاعی ندارند بپذیرند که هفت ثقال حامد کرزی یکشبه در کنفرانس تاریخی بن از سوی جامعه بین المللی به حیث رئیس حکومت تعیین شده بود و با این آسانی بر مردم سلحشور افغانستان حکمرانی میکرد ،

 اما واقیعت انتصاب ارباب  کرزی بحیث رئیس حکومت موقت درست به مانند اظهارات آخیری که یونس خان قانونی بیان میکرد درسخنان علنی و سربازار شخص جلالتمآب حامد خان کرزی نیزبه وافردیده می شود . وی با صراحت کامل و بدون اندکترین تأملی وپس از نوش جان کردن یک پیاله چای در مورد ارتباط اش با سازمان مرکزی  استخبارات امریکا CIA و دیگر سازمانهای جاسوسی منطقه اعتراف مینمایند . جالب و شگفت انگیز است در زمان حاکمیت استاد برهان الدین  ربانی بحیث رئیس حکومت مجاهدین  آنگاه که حامد کرزی بحیث معین سیاسی وزارت خارجه ایفای وظیفه مینمود دستور بازداشت اش  از سوی احمد شاه مسعود به عنوان شخصی که با استخبارات پاکستان ISI ارتباط داشته است صادر گردیده بود و برای بازداشت اش گروهی از مأموران یکی از ریاست های امنیت ملی افغانستان توظیف شده بودند .

         حامد کرزی وطالبان !

هرچند یونس خان قانونی نه خواسته و یاهم به هردلیلی ازکارنامه های حامد کرزی در حکومت طالبان ذکری بعمل نیاورده است اما آنگاه که  طالبان پس ازعقب نشینی نیروهای حکومت اسلامی افغانستان بر ولایت کابل تصرف یافت حامد کرزی را به عنوان نمائنده دائمی خویش در سازمان ملل متحد تعیین نمود ،که با دلائیل خاص سیاسی آن مأموریت در دست آقای روان فرهادی نمائنده حکومت استاد برهان الدین ربانی باقی ماند ،  برعلاوه  ارباب حامد کرزی نیز از ارتباطات اش با گروه طالبان نه تنها انکار نه نموده است بلکه به حیث یکی از حامیان سرسخت تحریک اسلامی طالبان افغانستان مشوره ها و نکته نظراتش را به گوش رهبریی طالبان میرساند

اما به گفته حامد کرزی وقتی طرح تشکیل حکومت مشترک  تکنوکراتها و طالبان افغان  برهبریی مرحوم  ملا محمد عمر مجاهد از سوی هیأتی که به کندهار رفت  مولوی صاحب بلوچ و ووفا صاحب که اکنون عضو شورای صلح بوده است از کویته بلوچستان وارد کندهار شدند و از طلبای کرام خواسته شد تا بعضی از وزارت خانه ها را به تحصیل یافته های افغانستان واگذار کنند …..

 هیأت موسوم به قبرس یا کمیدیی خنده آوردرکنفرانس بن  !

از همان نخستین روزهای برپائی کنفرانس تاریخی بن وقتی سرنوشت کشور جنگزده افغانستان به چهار گروهی که بیشتر شان دلالان و مهره های بومی افغانی الاصل محسوب می شدند نا کار آمدیی آن کنفرانس به همه مردم آشکار گردید بویژه آنگاه که به گروهی معلوم الحال موسوم به جریان صلح قبرس  وابسته به شبکه های استخباراتی  ایران و پاکستان به عنوان یکی از گروه های شامل در کنفرانس بن سهم داده شده  بود ناکامی آن کنفرانس را نیز حتمی به نظر میرساند . زیرا آن جریان که بنام حرکت صلح قبرس به کار آغاز نموده بود درست برای خنثی ساختن تلاش های مستقلی که در بعضی از جریان ها منجمله کنفرانس روم به مشاهده می رسید فعالیت میکرد .