وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
سیاسیون، رهبران، نظامیان و حاکمان پاکستان همیشه ادعا میکنند که امنیت و ثبات در افغانستان به سود و فایده پاکستان و بی ثباتی به ضرر پاکستان است، در حالیکه آنها پنجاه سال است در بی ثباتی افغانستان از هیچ عمل نارواه ابا نه ورزیدند و همیشه کوشش کردند که در همسایگی شان یک کشور ضعیف و بی ثبات بنام افغانستان باشد، چرا آنها در افغانستان بی ثباتی و جنگ را همیشه میخواهند؟ جواب اجمالی این سوال اینست که افغانستان بی ثبات و در حال جنگ به نفع شان است، اینک جواب تفصیلی دقت کنید:
اول. در زمان جهاد به گفته خود شان «جهاد افغانستان دفاع پاکستان»! برعلاوه بیلیون ها دالر توسط کافرین و مسلمین جهان بنام کمک به مهاجر و مجاهد میلیونها دالر پول شخصی مردم افغانستان بنام های مختلف در پاکستان نیز سرازیر شد، در پشاور شهر مدرن بنام حیات آباد فیز ۱, ۲, ۳, ۴, ۵ اعمار شد و بیشتر از نیم نفوس حیات آباد مهاجرین افغانستان بودند که برای پاکستانی ها کرایه میپرداختند، همینطور در اسلام آباد، کراچی و لاهور. زمانیکه کافرین در سال ۲۰۰۱ به افغانستان آمدند چهار میلیون مهاجر به افغانستان عودت کرد و تمام خانه های حیات آباد و سایر شهر ها خالی بدون کرایه باقی ماند که در بعضی آن خانه ها سگ ها چوچه میداد، تا اینکه چپه گرمک آمد و کافرین!! افغانستان را ترک و مسلمین!! تشریف آوردند امارت اسلامی ایجاد شد، با ایجاد امارت اسلامی دوباره دو میلیون مسلمان از افغانستان فرار کرد، بازهم کرایه خانه های پشاور و اسلام آباد ده چند آن زمان جهاد بلندتر به مهاجرین به کرایه داده شد. 
دوم. پاکستانی افغانستان بی ثبات از جهتی میخواهند که افغانستان امکانات تداوی و معالجه مریضان خود را نداشته باشد، در چهل سال گذشته و بخصوص بیست سال پسین ده ها داکتر متخصص که هیچ وابستگی و فعالیت سیاسی نداشتند هدفمندانه ترور و به قتل رسانیده شدند، چرا؟ برای اینکه شهروندان افغانستان بدون داکتر و متخصص شوند، در صورت مریضی های حاد بروند پاکستان تداوی کنند تا جیب های دوکتوران و شفاخانه های پاکستانی پر شود.
سوم. رهبران و حاکمان پاکستان از جهتی در افغانستان بی ثباتی میخواهند و برای طالبان دستور داده اند دروازه های مکاتب را ببندند تا آنعده فامیل های که مشتاق تحصیل اولاد های شان اند و تحصیلات اولاد های شان ناتمام مانده به پاکستان مهاجر شوند تا به مراکز تحصیلی، مکاتب شخصی و پوهنتون های شخصی پاکستان داخله بگیرند و فیس گزاف بپردازند تا جیب های شان پر شود
چهارم. حاکمان پاکستان از جهتی در افغانستان بی ثباتی را میخواهد که مردم افغانستان قادر به اعمار بند های آبگردان در دریای های خود نشوند، آب های دریا های خود را مدیریت کرده نتوانند آب های افغانستان مفت و ریگان به پاکستان برود تا تولیدات پاکستان بلند برود و مارکیت فروش آن تولیدات هم مردم مظلوم افغانستان باشند. پنجم: پاکستانی ها از جهتی در افغانستان خواهان بی ثباتی اند که معادن افغانستان بشمول سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی و چوب جنگلات کنر، نورستان، لغمان روزمره به پاکستان قاچاق شود. ششم. در زمان «جهاد افغانستان دفاع پاکستان!» نه خط فرضی دیورند حصار کشی شده بود و نه ممانعت رفت و برگشت مهاجرین بود، اما از برکت «جهاد افغانستان دفاع پاکستان» و رهبران ناعاقبت اندیش افغانستان بالای خط فرضی دیورند حصار کشی و دروازه نصب شد، حالا پاکستان بالای یک گزرنامه یا ویزه مبلغ ۱۵۰۰ دالر آمریکایی قیمت گذاشته اند، روزانه ۲۰۰۰ ویزه برای هموطن ما در بدل ۱۵۰۰ دالر توزیع میکنند که قیمت این ویزه روزانه برای پاکستان 3,000,000 سه میلیون دالر عاید دارد، دردا و حسرتا که بعضی مردم ما ادعا هم میکنند که: «در چهل سال جنگ افغانستان بیشترین صدمه را پاکستان متحمل شده است». فاعتبروا یا الولی الاباب. 
