مشکل ما با آمریکا عمیقتر از آناست که با خارجشدن -ظاهری- شان ختم شود. شاید تا سالها حضور غیر مستقیم داشته باشند. بگذریم از اینکه آیا خارج میشوند یا خیر؛ CIA های افغانی در رگهای دولت جایبجا شده و همچون مکروب کشنده، مبارزه خواهد کرد.
با آمدن آمریکا بهافغانستان انواع فساد تولد، تکثر و رشد دادهشد. فساد اخلاقی و اداری در رگهای دولت و ملت تزریق گردیده و تولید مواد مخدر بهاوجاش رسید. خانوادهها را متلاشی و افراد را بیهویت ساختند. با تسجیل بازار آزاد در قانون اساسی، زمینهرا برای دزدیهای بزرگ مهیا ساختهو اقتصاد مردمرا نابود کردند. تفرقهی قومیو مذهبی کِشت و آبیاری گردید و پروسهی ملتسازی و دولتسازی را حد اقل تا ۱۰۰سال دیگر بهتعویق انداختند. با تعلیم و تربیهی ما معامله صورت گرفته و خلاقیت و نوآوری را در ذهن دانشآموزان کُشتند. احساساتِ دینی مردم سرکوب و پولپرستی و منفعتجویی جایگزیناش کردهشد و مصداق واقعی آیهی ” إِنَّ الْمُلُوکَ إِذَا دَخَلُوا قَرْیَهً أَفْسَدُوهَا ” محقق گردید.اما؛ خارجیها در اینکار تنها نبودند و عقلانی هم نیست که تمام کاسهو کوزه را بر فرق خارجیها بِشکنیم؛ تعداد کثیری از داخلیهای دستار بهسر، پکولدار و نکتاییپوش ایشانرا همیاری و همکاری کردند که این واقعیت، مشکلرا بغرنجتر ساختهاست. مبارزه با اینهمه فساد و نظام آمریکاییتبار نبَرد جدیداست که رسالتاش بهعهدهی قلم بهدستان میباشد. نیاز است که جوانان بیدار، چیزفهم و درددیده بهمیدان آمدهو برای دولتسازی و آبادی ویرانهها بکوشند و اعضای التهابی تداوی شود.