د شــــرم ژوند او دغـــــم هیــــله !

نکل دی چې یو سړی شرم نومېده، د څو پرلپسې لورګانو وروسته الله پاک د زوی څښتن کړ شرم هم  خپل نوم سره د هماهنګۍ او قافیه وی توازون په خاطرپه خپل زوی د غم نوم کېښود خو غم یو څه وخت وروسته مړ شو نو مور یې ډیره ژړا او واویلا کوله، دګاونډیانو ښځو به تسلې ورکوله چې خیر دی؛ مه خفه کیږه شرم چې ژوندی وی داسې ډیر غمونه به راوړی.خبره مې دا کوله چې تر کومې پورې د دولت په دستګاه کې د ننه شـــــته خاینین په ګــــــوته او له ټولنــــی و نه رټل شی

له دې به ډیری ناخوالی او  بدترې ورځې ترسترګو شی   او که د سیستم اصلاح ونشی، او په ریښتینی ډول د ډب او ادب اصل ته پام ونشی نو داسې ډیر شرمونه به مو په برخه وی.په ټولنه کې شته ناانډوالی، په دولتی دستګاه کې شعوری فساد او د واک انحصار د دې شرمونو تولیدونکې ماشینونه دی.