وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
طالبی (معاون وزیر سرپرست دفاع) بانگ تن آزار و دلخراش درمی آورد که:”از زبان فارسی خدایی بدم می آید.” ، طالبچۀ دیگری، وعدۀ جگرماهی را به بهشت رفته گان میدهد. و ریشمندی از مدرسۀ تروریست پرورده گان پاکستانی، کارمند “ریاست ارشاد”، که معاش از “امریکای شکست خورده ” میگیرد، مامورین وزارت معارف را که با دشواری اندک نانی را برای خود و یا فرزندان تهیه میتوانند و هنوز امید کار ومعاش دارند، در روی زمین پارک زرنگار می نشاند که امتحان معلومات اسلامی بدهند.
با توجه به اجزای آنچه طالبان پیهم در اجرای آن میکوشند، با وضاحت پیوندهای تنگاتنگ، اهداف نزدیک و دورتر را میتوان میان آنها نشانی کرد. با این یادآوری که هیچ یک از کارنامه های این گروه جاهل وستمگر تعجب انگیز نیست. بلکه آنچه در ماهیت خویش دارا است، تبارز عملی می یابد.فارسی ستیزی را در نظر آوریم. اعضای این گروه، زبانی را دشمن پنداشته اند که حتی در اینجا نیازی به نوشتن نقش، پیشینه گی و ظرفیت های فرهنگی- تاریخی آن نمی بینم. زیرا نقش زبان فارسی به اصطلاح متقدمان ما، اظهرا من الشمس “است و بارها به آن اشاره شده است. عقل سلیم و دور ازمرض وغرض انسان آزارانه، در همه جوامع و از جمله جامعۀ مانند افغانستان، این نظر را می پذیرد که نباید دارنده گان زبانی را از داشتن و رشد آن محروم کرد. باید به همه اجزای قومی، همه زبانها احترام نهاد و نباید زبانی را بر زبانهای دیگر تحمیل کرد.
زیرا تجربۀ تاریخی نیز به ازمیان برداشتن و خصومت زبانی با انبوهی از تجارب ونتایج منفی می بیند. آنچه در هیأت جهالت آمیز وستمگرانۀ طالبانی، در سخنان اخیر این ریشمند مزدور چهره نموده است، در واقع به واکنشهای جای افتاده در نکوهش از رفتار کینه ورزانه در برابر زبان فارسی است. افزون بر آن، از محدودیت های ذهنی، زمینه های رویش همراه با محدودیت های بسیاری که مدارس پاکستانی، در پرورش این نسل دارند، حکایت میکند. گمانی برجای نتواند بماند که کم نیستند کسانی ازسخن گویان زبان فارسی که همان جهان تنگ، متحجر و یخ گرفتۀ طالبانی را دارا باشند. اما برای گروه طالبان که ابعاد تبعیض و تعصب را آنهم با لعاب نام خدایی والهی، حمل میکند، چنین موضوعی بی اهمیت است
