وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
انتخابات در بهترین تلقی یک فورم و یا یک قالب است و این انسان است که به ان محتوا میدهد.انتخابات در نفس خود تضمین کننده هیچ محتوایی نیست.متاسفانه اکثریت ادمها عقول شان فراتر ازین فورم نمیرود.انتخابات نوع اسارت اختیاریست که با خود فریبی مسخ کننده ای همراه است.انبوه ادمها گله بودن و بی مسوولیت بودن را پذیرفته اند.کدام عقلانیت و اخلاق می پذیرد که انسان *رای* و *اراده*ی خویش را که کل سرمایه انسانست به *دیگری* که نامش را نماینده میگذارند بسپارد و خود را اینچنین خلع اراده و رای نماید.رای و اراده یک ثانیه هم نمیتواند از انسان بودن ما جدا شود.هیچکسی بجای خود مانمیتواند رای واراده مارابه نمایش بگذارد.انسانها درهران ودرهرلحظه با همین اراده و رای خودمی جنبند مگراینکه درحالت طفولیت،مستی ودیوانگی قرارداشته باشند. انتخابات یک فریبکاری مدرن و مد روز است که انسانها با ناگزیر دانستن خویش با طیب خاطر به ان تن و رضاییت میدهند.انتخابات در بعد انسان شناسانه اش مبتنی بر اختیار انسان است و اختیار یک کلمه مبارکیست که از ریشه خیر اخذ شده است که همان نیکی و خوبیست که مامول کمال انسانیست.انسانها در اوج کمال معرفتی و معنوی به اختیار میرسند و مقام شامخ انتخاب را کسب می نمایند. در بی معرفتی،نافرهیختگی و جهالت انتخابی وجود ندارد.سرمایداری زرنگ و حسابگر خودش را با این انتخابات صوری پیوند زده است و با هجوم تبلیغات بیوقفه و بیرحم عصر ما را در یک از خود بیگانگی و مسخ شدگی فرو برده است که دیو را فرشته می انگارد و خود را نااگاه و بی اختیار در اغوش ان می افگند.پیوند دیموکراسی و انتخابات با کاپیتالیسم پیوند نا میمون و ناسازگارست.
توامیت دیموکراسی و کاپیتالیسم در کنار هم قرار دادن یک ارمان شریف انسانیست با یک غده سرطانی ویرانگر که نامش سرمایداریست.تا ایندو از یکدیگر جدا نشوند تحقق دیموکراسی و عدالت اجتماعی یک خواب خوشی بیش نخواهد بود.ما نمیتوانیم ازادی و عدالت را که ارزشهای برین انسانی اند با حرص پلید و نا مشروع سرمایداری پیوند دهیم.ازادی و عدالت خواهران هم سرشت اخلاق اند .اما در نظام سرمایداری اولین چیزی که قربانی میشود اخلاق است.سرمایداری میکوشد جوامع بشری را در ناگزیری همیشگی قرار دهدو ان انگیزه شیطانی خود را در پرده انتخاب های کاذب بپوشاند.این نوع انتخاب یک بردگی واسارت اختیاریست که انسان خودش با دست خود این طوق لعنت را بر گردن می نهد و به سلطه دیو سرمایداری مشروعیت می بخشد.فعل انتخاب ثمره اوج معرفت،تمییز و اگاهیست که انسان در مقام داوری میان خیر و شر قرار گرفته که این انسان همان خداگونه ایست در تبعید که با انتخاب انسان میشود.انتخاب مولود اگاهی و ازادی انسان است از جبر های غریزی و هدف کمال انسانی شمرده میشود.سرمایداری این ایده ال شریف انسانی را فقط در انداختن یک برگه کاغذ در صندوق انتخابات تقلیل داده است.یک برگه رای را یک بوزینه هم میتواند در سوراخ ان صندوق خالی و خیالی بیندازد.
اگر از صندوق رای هیولا هایی مانند بایدن،ترامپ و نیتانیاهو و اشرف غنی بیرون اید انگاه چه خواهیم کرد؟از انتخاب های نااگاهانه و غیر مسوولانه همیشه هیولا ها سر خواهد زد.ما همه اکنون مانند همیشه در برابر همین سوال سرنوشت ساز قرار داریم.
