وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
روز ۲۸ حوت فرا رسید و از لابلای دفتر حافظه ما صفحه خون آلود کشتن ظالمانه و غیر انسانی فرخنده را بیرون کشیده ایم.اینکه قتل فرخنده یک فاجعه فراموش ناشدنی است و حتا امروز هم هر انسان با عاطفه ای که صحنه های شکنجه و آزار آن دختر مظلوم و تنها در گرداب جهالت را در ذهن خود مجسم می نماید و خونش به غلیان می آید یک واکنش انسانی است که باید هم چنین باشد. اما آیا مویه کردن ها و از آن جنایت یاددهانی ها و آنرا به تقبیح گرفتن میتواند ما را به جای برساند؟، بعد از فرخنده دهها دختر و پسر دیگر قربانی جهالت یکجمع کثیر خرافات پسند شده و میشود.اینکه ما روی این مسائل می نویسیم حتا حباب روی آب دریا هم از این نوشته ها آسیب پذیر نمیشود و شاید هم خود را تسلیت میدهیم که کاری را انجام داده ایم؟. نوشته های ما را اکثرن کسانی میخوانند که یا به عقل و هوش این جنایت را قبول نکرده و از آن نکوهش میکنند و یا هم آنهای که تا آخرین حجره وجود در خرافات غرق بوده و این جنایت را وجیبه دینی خود فکر میکنند،توده وسیع که نادانسته بالای فرخنده ها سنگ پرتاب میکنند از خواندن آن معذور اند.
این یادآوری ما به عزاداری اهل تشیع در عاشورا میماند که از چهارده صد سال به اینطرف سال یکبار تکرار میشود، جوان ها به جاده ها میریزند و با زنجیر تن خود را با خون خود شستشو میدهند و زنان به سر و صورت خود میکوبند و این واقعیت را فراموش نموده اند که از آن روز شوم تا امروز هزاران انسان مظلوم دیگر قربانی بیداد ستمگران شده اند و میشوند. اگر نام مظلوم حسین نبوده و نام گرداس زمان یزیدهم نیست مگر همچو جنایاتی مشابه ای در طول تاریخ بار بار تکرار شده و میشود و اهل تشیع در فکر نجات هزاران حسین زنده نبوده و ماتم همان یک حسین را مینمایند. 
بهتر بگویم که فرخنده یک درختی بود در جنگل بزرگی که قربانی آتش بیداد، جهالت و خرافات شد و این آتش هنوز هم شعله ور و سوزان است و ما بجای آنکه درخت های دیگر را ازاین آتش سوزان نجات دهیم هر سال روز مرگ فرخنده را به ماتم می نشینیم. این روز بدون ظن روز حزینی در تاریخ بشریت است، اما اگرمیخواهیم که فرخنده های دیگری قربانی این آتش نشود ، باید آتش را ازبین برد ورنه حرفی مفتی بیش نزده ایم.
