وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
چنانچه اطلاع دارید بیشتر از دوماه از آغاز مذاکرات صلح افغانستان در دوحه، پایتخت قطر می‌گذرد و دو طرف تاکنون نتوانسته بر سر طرزالعمل گفتگوهای صلح این کشور به توافق برسند. بن بست در مذاکرات صلح باعث شد که روز گذشته مایک پومپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، به قطر برود و با هیأت مذاکره کننده دولت افغانستان و طالبان به صورت جداگانه دیدار کند.
البته قبلأ به عمران خان گفته شده بود که سفری نیز به کابل داشته باشد و ضمن گفتگوهای محرمانه با اشرف غنی باایشان نیز مبنی بر واگذاریی ریاست حکومت دوره انتقال به شخص وی موافقت نامه ای به امضأ برساند که برویت همین دستور مقامات پاکستانی که روح اصلی فاجعه بویژه گفتگوهای صلح دردوحه پنداشته میشوند پس ازتفاهم به کشورهای همسایه عمران خان صدرعظم پاکستان را به کابل اعزام کرد که در ملاقات خصوصی بااشرف غنی عامل اصلی بن بست گفتگوهای یعنی اینکه مبنای مذاکرات بین الافغانی بر بنیاد توافق طالبان با ایالات متحده امریکا باشد یا آنچه را که هیأ ت برگزیده حکومت افغانستان بر آن استدلال مینمودند و آنرا خط سرخ خویش وانمود میکردند که تحلیل گران و آگا هان امور نیز مفرادات متذکره را پافشاری بر جمهوریت ، حقوق زنان و قانون اساسی می شناختند .
هرچند هیچ کسی از آنچه که بنام ” توافقنامه امریکا و طالبان برای آوردن صلح در افغانستان ” به امضا رسیده بود بصورت روشن آگاهی نداشت زیرا حالت پارادُکسیال موافقتنامه و اینکه امضای توافق یک ابر قدرت بزرگ جهانی با گروهی از جنگجویانی که روزگاری عامل و حامیان تروریزم محسوب می شدند در تاریخ قدرت های بزرگ بی نظیر بوده است اما واقیعت این است که این معاهده نه میان گروه موسوم به تحریک طالبان افغانستان با ایالات متحده امریکا بلکه میان کشور های همجوار افغانستان مانند روسیه ، چین ، پاکستان ، ایران با ایالات متحده امریکا بوده است که به میزبانی قطر و مهمانی طالبان به عنوان نمائنده گان بدون صلاحیت این کشور ها به امضأ رسید . البته برای نظارت و مشورت این توافقنامه یک مرکز مشترک متشکل از بلند رتبه ترین مقامات سیاسی و امنیتی کشورهای متذکره در دوحه مرکز قطر بوجود آمده است 
هرچند اکنون برخی ها بویژه طالبان ساده لوح چنین تبلیغ میکنند که گویا این معاهده با اعتراف بر شکست ۴۸ کشوری از دست جنگجویان طالبان افغانستان بوده است که بدین وسیله مجبور به ترک افغانستان میشوند و طالبان نیزبا پیروی از احکام مرحمانه دینی و پیروی از اسوه حضرت رسول اکرم که قرار داد صلح حدیبیه را با کفار و بت پرستان قریش در سال ۶۲۸ پس از میلاد بسته بود ” توافقنامه امریکا و طالبان برای آوردن صلح در افغانستان ” را عنوان نمودند .
اما جالب ترین و درعین حال واکنش مبهم و دگمی که تا اکنون ازجمله کاهنان و مریدان مافیای حاکم دربرابر این رویداد یا همانا پیشرفت درمذاکرات وگفتگوهای بین الافغانی در دوحه پایتخت قطر نشان داده اند واکنش عطا محمد نور متولی سابق روضه شریف بلخ بوده که علاوه بر مواضع گنگ و مبهم اش که در گفتگو با محمد نصیر فیاض از ژورنالیست های ورزیده افغان در شبکه تلویزیونی اریانا ابراز داشت شخصأ با صدور اعلامیه ای ازنشانی وآدرس شورای رهبریی جمیعت اسلامی افغانستان بیانیه صادر کرد و نوشتند که
« بن بست مذاکرات صلح دوحه میان هیئت نظام جمهوری اسلامی افغانستان و طالبان بر سر توافق در مورد طرح طرز العمل یا راه کار مذاکرات پس از بیش از دو ماه،شکست و این مذاکرات با این کار گامی به پیش نهاد.با شکستن بن بست مذاکرات صلح دوحه و ورود به مرحله یی جدید از آن، پس از طاری شدن یأس به یافتن راه حل بحران و جنگ و خون ریزی از راه گفت و گو؛ باری دیگر بارقه های امید و تفاؤل برای دست یافتن به صلح پایدار و عادلانه در کشور پدیدار شده است جمعیت اسلامی افغانستان که با تأکید بر درس گرفتن 
از حوادث بیش از چهار دهۀ تاریخ معاصر کشور به این باور است که جز گفت و گو و حل قضایا از راه های مسالمت آمیز و تأمین عدالت و برابری نمی توان به صلح پایدار دست یافت؛از این پیشرفت ها در مذاکرات صلح دوحه استقبال می کند و توقع دارد که توافقات تازه در بارۀ آجندا و طرز العمل مذاکرات میان طرفین، راه را به رسیدن به توافق در موضوعات ماهوی و بنیادین هموار کند و ما در پایان این مذاکرات شاهد پایان بحران کنونی و جنگ و خون ریزی و آمدن صلح پایدار و عادلانه در کشور باشیم……» بله ؛ عده ای از فرماندهان نامور دوره جهاد و راشن فکران !! وابسته به آنها که به تکه های نرم مافیائی و جاده صاف کن نظام فرسوده ای استخباراتی حاکم بر سرنوشت افغانستان مبدل شده اند چنین وضع تاروتاریک در جامعه جنگزده را از نعمت هاوموهبت های الهی می خوانند .
نوع دیگربه اصطلاح روشنفکران این آشفته بازارآنانی اندکه تاهوایی آسمان تاریک جامعه مافیایی شد عافیت گویان برخاستند و بدون اندک تأمل و تفکری با شعار فعالان جامعه مدنی بی هیچ سوابقی و بدون هیچ مبارزه ای لباس رنگین دموکراسی ، جامعه مدنی و جقوق بشررا بر تن کردند و شجره النسب خویش را با مافیای حاکم و شبه تکنوکراتهای ازآنسوی آبها نازل شده پیوند زدند . البته آن نوع ” سیأ “ست مداران تریاکی وشوالیه های شبه مذهبی نیز نباید فراموش شوند که هر روزدرهر محفلی ، مجلس وگردهـمآئی شعارتأسیـس وایجاد«حکومت موقت قابل قبول برای تمامی اطراف قضیه » درگوش های خونین مردم جنگزده افغانستان زمزمه میکردند وقتی دیدند که نه میتوان اندیشه را بزورو دینارودالر برکسی تحمیل کردنا امید شده مرثیه نامه ها خواندند.
لیبرالها وشبه دموکراتها و ملی گرا ها هم که حاجت به تکرارفضائل شان نیست ، اما حال دریک جمع بندیی سریع ودقیق از این نوع «سیاست مداریان تریاکی !!»وجه مشترک آنها”چپ”یا”راست”مذهبی ویاهم سکولارهای بنیاد گرأی متحجرحرکت در راستای دفاع ازارزشهای اقتصاد لبرال تشکیل میدهد،دراین صورت طبیعی است که با این نظریه و اندیشه مشترک تمامی مدافعان وضع موجود بصورت متحدانه در صف مدافعان سرسخت نظام حاکم قرار دارند اما سوال اینجاست که چگونه ممکن است با این ترکیب نا متجنس سیاسی فرضأ اگردرانطباق با گزارشهای تائید نا شده اما ثقه ای که از سوی منابع معتبر امنیتی به برخی بنگاه های نشراتی مواصلت ورزیده اند 
آقای محمد اشرف غنی رئیس جمهور دولت اسلامی افغانستان که فاقد یک پشتوانه نیرومند قومی و بهره مند از یک حزب سیاسی میباشد بتواند بصورت مستقل به حیث یک چهره ای اکادمیک تکنوکرات که از غرب اجلال نزول فرموده است ، میدان بازی را تا استقرار نظام مبتنی بر حاکمیت قانون که در بند « ت » توافق نامه میان پاکستان و افغانستان یعنی « اینکه هیچ یک از کشورها بدون صلح و ثبات در کشور دیگر، نمی توانند به صلح و ثبات پایدار دست یابند. صلح پایدار و اعمار صلح همه شمول، تمام ملت را در بر گیرد و به یک دولت مبتنی بر قانون اساسی دموکراتیک که در آن حقوق زنان و مردان انکارناپذیر بوده و از آن، محافظت می شود. » به پیش ببرد ؟
