وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
یکی از مهمترین رویدادهای سدۀ گذشته مبارزه مردم افغانستان در برابر اتحاد جماهیر شوری بود، مبارزه ای که باعث آزادی ملیون ها انسان در روی زمین گردیده ودیوار برلین فروپاشید وملت های زیر یوغ استعمار سرخ به استقلال وآزادی دست یافتند.
اگر مردم جهان به ویژه کشورهای همسایه با وجدان می بودند باید سپاسگزاری درست حسابی از مردم افغانستان بابت این جانفشانی وفداکاری می کردند؛ زیرا پایمردی وفداکاری این مردم بود که کشورهای آن ها از پامال شدن زیر پای عساکر روسی مصؤن ماند، وگرنه بسان پشه ای زیر پای فیل زیر پای نظامیان روسی له می شدند، اما طوریکه دیده شد مردمانی که از برکت جهاد افغانستان کشورشان از تاخت وتاز روس ها مصون ماند، بجای سپاسگزاری راه دشمنی وعداوت را در پیش گرفته وکشورمان را به این وضعیت وحالت اسفبار رسانیدند.
امروز دست های پیدا وپنهان وهمچنان جهل سربازان قبیله وگروه های تکفیری چنان واژۀ مقدس جهاد را واژگون نموده اند که با تکرار آن خشونت وانسان کشی وبرده گیری انسان درعصر آزادی به ذهن می رسد.هنگامیکه در گذشته ها واژۀ الله اکبر بر فراز سنگرهای جهاد ومقاومت طنین انداز می شد مردم احساس می کردند که به آزادی از ظلم ظالمان وکفر کافران نزدیک شده اند، اما امروز این واژه مقدس هرگاه گفته می شود اندام نمازخوانان درمساجد ومادران در خانه ها ودست فروشان در بازار به لرزه در می آید ونشانه ای فاجعه وآدم کشی وجنایت وتبهکاری را تداعی می کند، واژه ای که دیروز آزادی بخش بود امروز تباهگر شده است …
واژه ای که از نگاه مفهومی تلاشگری را در انسان مسلمان برای رسیدن به اهداف بزرگ الهی الهام می کرد امروز تبدیل به واژه یاس ونا امیدی وخودمرداری گردیده است…بنظر شما آیا در وارونه نشان دادن واژۀ جهاد، استعمارگران نقش داشته اند ویا اینکه جهل سربازان قبیله وگروه های تکفیری این واژۀ مقدس را زیر سوال برده اند؟
