گـزیده اخبــار
خانه » اجتماعی » خاطرات نهـم و سیزدهم ثـــور ۵۹ و شهادت مظلومانه ناهید شهید !
خاطرات نهـم و سیزدهم ثـــور ۵۹   و شهادت مظلومانه ناهید شهید !

خاطرات نهـم و سیزدهم ثـــور ۵۹ و شهادت مظلومانه ناهید شهید !

ناهید دختری که در مقابل چشمانم توسط نامردان به رگبار گلوله بسته شد و جام شهادت نوشید. صنف اول فاکولته زراعت دانشگاه کابل بودم و تازه ۱۸ بهار زندگی را سپری نموده بودم، سال اول تجاوز روسها در افغانستان بود ما محصلین پوهنتون از روز اول ثور سال ۱۳۵۹ علیه اشغال روسها دست به اعتصاب زده بودیم، از رفتن صنوف اجتناب میکردیم و معمولآ در دو طرف سرک که بین فاکولته انجنیری و فاکولته زراعت الی مرکز پوهنتون امتداد دارد می نشستیم، ناگهان آواز شعار های متعلمین لیسه غازی که علیه روسها دست به مظاهره زده بودند به گوش ما رسید یکتعداد محصلین خون گرم از صف اعتصاب محصلین پوهنتون بیرون شده و با گروپ انبوهی از متعلمین لیسه های غازی، حبیبه و سوریا با مظاهره کننده گان پیوستیم.

برای فروپاشی مظاهره کننده گان افراد امنیتی و سازمانی های دانشگاه کابل و ناحیه های حزبی آنوقت که تفنگ های (پاپشه، کلاشینکوف و تفنگچه های TT) به دست داشتند و سخت در تلاش بودند ذریعه جیپ ها، موتر های زرهی، موتر های آبپاش اطفایه و حتی پولیس های سوار بر اسپ ها تا متعلمین را با پاشیدن آب متفرق سازند، ما مظاهره کنندگان جز قلم و کتاب چیزی در دست نداشتیم. بار ها مظاهره کنندگان را پولیس های سوار بر اسپ و سازمانی های سوار بر جیپ های روسی در کوچه ها و پس کوچه های کارته چهار متفرق میساخت اما مظاهره کنندگان دوباره منسجم میشدند، خوب به یاد دارم که دختران مبارز مکاتب کابل به رسم احتجاج چادر های سفید خود را برای سازمانی ها و افراد امنیتی (عسکر و پولیس) بلند میکردند و شعار میدادند که “هرگاه شما توان دفاع از خود و حکومت خود را نداشتید بهتر است بجای دعوت از روسها این چادر های ما را به سر میکردید ” اینجانب در حالیکه شاهد شنیدن این شعار بودم نامردان تاریخ ناجوانمرانه در حالیکه بیش از بیست قدم از ناهید شهید فاصله نداشتم او را توسط رگبار گلوله به شهادت رسانیدند.روح ناهید و باقی محصلین و متعلمین که در آن روزها جام شهادت نوشیدند شاد و یاد شان گرامی باد. تماشای شهادت ناهید شهید و مجروح شدن چندین تن متعلم و محصل احساسات ما محصلین دانشگاه کابل را به وجد آورد تا اینکه محصلین اعتصاب را به راهپیمائی خیابانی تبدیل نمودند و در نتیجه به تاریخ سیزدهم ماه ثور سال ۱۳۵۹ حرکت عظیمی از محصلین از مقابل فاکولته حقوق و علوم سیاسی که مرکز دانشگاه کابل است تظاهرات شروع در حالیکه شهریان شهر کابل در مسیر راه با ما پیوسته بودند تا منطقه جوی شیر پیشروی نمودیم و اینکه در منطقه جوی شیر بالای ما چه واقع شد و سرنوشت ما به کجا ها کشید گنجایش آنرا ندازد که در اینجا تذکر بدهم بلکه آنرا در روز حشر یکایک در حضور خدای خود بازگو خواهم شد.چقدر سخت است خدایا! چهل سال است در این خاک جوانان به خون می غلتد و هنوز هم بازی های کاهش خشونت” جریان داردیا الله تو رحم کن، یا الله از برکت اشک یتیمان، آه بیوه ها، روزه روزداران و برکت نزول قرآن یک صلح سرتاسری را در افغانستان حاکم بساز.

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شدخانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*

بالا