خطــــاب به هیــــچ کـــس!

هزاران سربازان دلیر این وطن جان های شیرین خود را نثار شما کردند، کودکان خود را یتیم ساختند، مادران و پدران خود را بی فرزند ساختند و بر گلیم غم نشاندند و  خواهران و برادران خود را سیاهپوس کردند، تا شما آزاد باشید و برده و بنده ای کسی نشوید.حالا نوبت شماست تا از این ارزش ها پاسداری کنید و نگذارید این همه قربانی ها و خون های ریخته شده به هدر برود.طالبان شهر ها و قول اردو ها را به بسیار سادگی یکی پی دیگری تسخیر کردند، اما مغز های شما را تسخیر کرده نمیتوانند، نگذارید بر جسم  و جان تان حاکم شوند.آنها هزاران تن اند،

شما اما میلیون ها تن هستید، اگر یک صدا شوید شما را کشته نمی‌توانند، قوانین و مقررات قرون وسطایی را نپذیرید، مقاومت کنید. به جای آماده کردن چادری و دستار پیش از پیش آنها را آتش بزنید، نگذارید شما را دو باره به قفس بیاندازند، دولت ها ممکن است شما را فراموش کنند اما وجدان های بیدار جهان شما را تنها نخواهند گذاشت.بخاطر گرفتن حق این یا آن قوم یا رهبر قومی یا حزبی جان های تان را دیگر  به خطر نیاندازید، فقط و فقط بخاطر حق و حقوق انسانی خود تان ایستادگی کنید، بخاطرآزادی خود تان،آهسته اما پیوسته حرکت کنید و نگذارید چرخ تاریخ را یک بار دیگرازروی پیکر تان به عقب برگردانند مانند دو نسل گذشته احساساتی نشوید، انقلابی گری ها را کناربگذارید. دونسل گذشته خطا های زیاد کردند،سعی کنید شما این خطا ها و اشتباهات را تکرار نکنید.

راه دراز است و دشوار.

اما زندگی بدون مبازره زندگی نیست، تجربه ای مرگ در زندگیست.

خود را برای یک مبارزه نفس گیر آماده بسازید.