وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
این روز هابحث داغ شبکه های اجتماعی سرود ملی است أنها ادعا دارند که برنخاستن هنگام سرودن سرود ملی بی احترامی به انست. اما به دلیل ومنطق ان هیچکسی نمی پردازد که چرا وچگونه؟ بلی ! این یک سخن بجاست که باید به ارزش های ملی و فرهنگی خویش احترام بگذاریم واماچگونگی احترام به سرود ملی در هیچ جا تعریف نشده است .
أیا واقعا به پا خاستن حین سرودن سرود ملی احترام به آن و جزیی از عنعنه ملی افغانهاست؟از کجا بدانیم که واقعا ایستادن در وقت سرودن سرود ملی احترام و برنخاستن , در مقابل ان بی احترامی است؟ اگر کسی ادعا کند که ایستادن هنگام سرودن سرود ملی بی احترامی به آنست, چگونه خلاف انرا به اثبات برسانیم؟منبع و منشا این سخن در کجاست و چه کسی این قاعده را وضع کرده است, این امر واقعا ابتکار افغانهاست یا تقلید کورکورانه از دیگران؟
برخاستن و بر نخاستن چرا اینقدر مهم باید باشد که بعضی ها را به دلیل ایستاد نشدن هنگام سرودن سرود ملی خاین ملی و جاسوس بخوانیم. هیچ دلیلی و سندی دال بر چگونگی و طریقه احترام به سرود ملی در قوانین نافذه کشور , مقررات و لوایح وجود ندارد.تنها ماده ۲۰ قانون اساسی در مورد سرود ملی چنین صراحت دارد:” سرود ملی افغانستان به زبان پشتو و با ذکر الله اکبر و نام اقوام افغانستان میباشد”
و اما در مورد احترام به ان و برخاستن یا بر نخاستن وقت سرودن سرود ملی در قانون اساسی وقوانین عادی هیچ ذکری نرفته است.هموطن گرامی! این بحثها بیهوده است و دردی را دوا نمیکند, الا ریختن أب در أسیاب دشمن . به مسایل کلان ملی و فجایع انسانی سرزمین مان باید بیندیشیم, به شکم گرسنه هموطنان گرسنه خود باید فکر کنیم, به خون ناحقی که روزانه ریخته میشود دقیق شویم , به بدبختی ی که از تعصب وجهل منشا میگیرد بیندیشیم, فریب مافیای سیاسی, اقتصادی , قومی ومذهبی را نخوریم و نگذار یم که انها دیگر به عنوان قوم , سمت , مذهب و لسان از ما استفاده ابزاری بکنند وخود کما کان بر گرده ملت سوار باشند.
و بالاخره با تهاجم فرهنگی بیگانگان مقابله کنیم. دیگر بس است باید هشیار و أگاه باشیم. وباید خود را مصداق حدیث پیامبر گرامی اسلام که میفرمایند ” مومن از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشود” قرار بدهیم. ازانجاییکه افغانستان یک کشور کثیر الملیتی می باشد,این بحث ها جزموجب مشتعل شدن اتش تعصبات قومی و مذهبی در کشور هیچ سودی به بار نخواهد اورد , گذشته ازان هیچ دردی را درمان نخواهدکرد , نه درد دنیا و نه هم اخرت ما را ونه هم شکم گرسنه گرسنگان بیشمارسر زمین ما را سیرو نه هم مرهمی بر زخم های التیام نیافته مادران داغدیده سرزمین ما خواهد گذاشت
