وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
میل به قهرمان سازی و اسطوره سازی ته مانده و یا رسوبات همان میل به خدا سازی است که ممکن در همه انسان ها کم و زیاد وجود داشته باشد.اما درجوامع عقب مانده این میل چنان شدید است که قهرمان را نا آگاهانه در جایگاه خدا می نشانند.
او را از هرگونه کمی ها و کاستی های انسانی خالی میسازند و در عوض وجود اش را با تمام ارزش ها و توانایی های فوق بشری پر میسازند، چاق اش میکنند و از او یک خداگک زمینی میسازند. بعد هم تمام چشم امید خود را بجان او میدوزند تا ناجی شان شود.
بزرگ ساختن استاد عطا آخرین نمونه از این قهرمان سازی ها بود که تا سطح امپراطور و پیامبر بالا برده شد وبالاخره هم مانند بالون که مواد سوخت اش تمام میشود دوباره پائین آمد.اینکه مردم عام این کار را میکند قابل درک است.
اما جای تعجب در اینجا است که عده ای از چیزفهم ها و یا به اصطلاح روشنفکران هم خو را داخل این موج قهرمان سازی ساختند در حالیکه از همان نخست معلوم بود که درد عطا محمد نور درد چند کرسی سفارت و وزارت بود و بس، که حالا بدست آورد.حالا نمیدانم این دوستان روشنفکر که آن نوشته های خود را دو باره مرور میکنند چی کسی را ملامت میکنند.خود را یا استاد عطا را؟
