اوکراین گوسفند قربانی ناتو!

هنگام وقوع هر پیشامدی از جمله وقوع جنگ میان دو کشور کافی نیست بر اساس احساس اخلاقی و یا حس بشردوستی بلافاصله به محکومیت یکطرف که متجاوز شمرده میشود و دفاع از طرف دیگر که ظاهرا قربانی تجاوز قرار گرفته بپردازیم.موقعیکه جنگی رخ میدهد و یک وضعیت غیر عادی دلخراشی پیش می آید ما فقط شرارت و ناگواری که زندگی عادی جامعه ای را بر هم میزند میبینیم و تمام عوامل تاریخی پنهان در پشت پرده و توطئه های شومی که این فاجعه را بوجود اوره از چشم ما پنهان میماند.روابط و میکانیسم کارکرد قدرتها در جهان نه با با انگیزه های اخلاقی و عاطفی شروع میشوند و نه با محکومیت اخلاقی و عاطفی ما پایان می یابند.ما ناگزیریم چشم علت بین به عالم و حوادث جاری دران بازکنیم،درغیران دررفع این پیشامدهای المناک ناکام خواهیم بود.وقوع جنگ میان روسیه واوکرایین نیز تابع همین قاعده است.از فردای توافق میان گورباچف و رونالد ریگان در ازادی کشورهای اقمار شوروی در شرق اروپا که دران امریکا قول داده و توافق کرده بود که پیمان نظامی ناتو یک انچ بسوی اروپای شرق و مرز های روسیه نزدیک نشود امریکا و کشورهای اروپایی عضو ناتو دست بکار شدند تا کشورهای اروپای شرق را وارد پیمان ناتو و اتحادیه اروپا سازند تا همه درهای ارتباطی روسیه را با اروپا و غرب ببندند .پیتر زیهن تحلیلگر سیاسی و ژئواستراتژیک امریکایی در ماه اپریل ۲۰۱۷ گفت شرایط انگونه طراحی و آماده شده اند که روسیه هیچ راهی جز وارد جنگ شدن با اوکرایین ندارد.ناتو تمام درهای اطراف روسیه را بسته که فقط دو منفذ برایش باقی مانده که همان جورجیا و اوکرایین اند.در دوره شوروی سابق روسیه ۹ دروازه ورودی اطراف خود را کنترول میکرد که اکنون فقط دو دروازه برایش باقی مانده در حالیکه روسیه برای بقای خودش به ارتباط و معامله با این همسایه ها ضرورت حیاتی دارد که باید رابطه دوستی خود را با اینها نگهدارد که اوکرایین از همه برایش حیاتی تر است..اوکرایین با پشتوانه و دلگرمی ناتو خودش را کودک نازدانه غرب میپندارد و تحرکات نظامی پنهان و سازماندهی نیروهای اوکرایینی بویژه لشکر شبه نظامی نیو فاشیسنی و نیو نازیهای اوکرایینی که توسط واحد نظامی ویژه کانادایی و کارشناسان امریکایی بعد از شقوط شوروی مشغول اموزش های نظامی اند قصد دارند قبل از اقدام روسیه به ان حمله کنند ( پیتر زیهن ۲۰۱۷).ولادیمیر پوزنیر خبرنگار و تحلیلگر روسی الاصل فرانسوی امریکایی شده میگوید ولادیمیر پوتین را امریکا بوجود اورد.بعد از فروپاشی شوروی روسیه بدست گورباچف و ایلتسین تقدیم امریکه و غرب شد که هیچگاه این تصور آنهم به این سرعت نزد امریکا و غرب نبود.شوروی مانند مایده اسمانی بدامن غرب افتاد که همه ازان متعجب شدند.در پی این حادثه برای امریکا و اروپاییان این سئوال فوری پیدا شد که با شوروی افتاده در اختیار شان چه کنند و با آن چگونه معامله ای را در پیش گیرند.گزینه های پیشروی شان چند تا بود.یکی اینکه آنرا وارد اتحاد یه اروپا کنند و از شریکان خود سازند.دوم گزینه اینبود که به روسیه کمک کنند تا خود را از نو بازسازی کرده و نظام دیموکراتیک در کشور خود ایجاد نمایند.گزینه دیگر اینبود که میگفتند شوروی هفتاد سال غرب را در زیر سایه جنگ سرد و تهدید اتومی در وحشت نگهداشت باید اکنون آنرا مجازات کنند،این گزینه سوم شیوه تفکر محافظه کاران جدید و افراطی حاکم بر کاخ سفید و شبکه مسلط سیاسی فاشیستی  بر سیاست امریکا بود. بالاخره تصمیم برین شد که همین شیوه سوم را با روسیه در پیش گیرند که هدف شان اضمحلال کامل نظام در روسیه و تبدیل کردن ان به کازینوی شرکتهای بزرگ غربی و تسلط بر منابع آن بود.در ظرف دو سه سال اول همه نظام اقتصادی روسیه از هم پاشید و اولیگارکهای روسی زندگی اقتصادی مردم را در قبضه خود در آوردند.فقر و فساد نومید کننده کشور را فراگرفت.مردم به شدت بر گورباچف و ایلتسین الکولیک خشمناک بودند و آنها را متهم میکردند که مملکت شان را به غربی ها فروخته اند.طرفداران و هواداران هردو به شدت کاهش پیدا کرد.ایلتسین و گورباچف از غرب میپرسیدند جواب اعتماد ما به شما همینست؟ ما یک کشور با تاریخ و تمدن  طولانی و صاحب فرهنگیم،آیا شایسته همین معامله ایم؟ شما روسیه را مجبور میکنید عکس العمل نشان دهد و آینده کشور ما را به خطر مواجه میکنید.در چنین فضایی بود که پوتین به عنوان نجاتبخش و پیشقراول روسیه تبارز نمود و عزم خود را جزم نمود تا سرنوشت رو به سقوط روسیه را در دست گیرد او در چهره بازگرداننده کرامت روسیه و تاریخ روسیه عرض اندام نمود.

  پوتین در کنفرانس مونیخ در ۲۰۰۸ در مورد عبور از خطوط سرخ روسیه در جورجیا و اوکرایین به غرب هشدار داد و ورود آندو کشور را به ناتو « خطر حیاتی و وجودی» اعلان کرد.وقتی خطر حیاتی یا وجودی برای کشوری پیش می آید آنوقت تمام قوانین بین المللی و کنوانسیونهای بین المللی برایش بی اعتبار میگردد و جنگ و حمله نظامی را اجتناب ناپذیر میسازد.قدرتهای بزرگ که توان نظامی کامل در اختیار دارند بر مبنای منافع حیاتی خود عمل میکنند،تخلف از قوانین بین المللی و محکومیتهای اخلاقی برایشان اهمیتی ندارد.تمام قدرتها اینگونه عمل میکنند در واقعیت نظام بین المللی « قدرت حقیقت است» جاریست.هیچگاه یک کشور کوچک در همسایگی یک ابرقدرت نمیتواند خودسرانه و بدون قید عمل نماید،نمیتواند منافع حیاتی همسایه قدرتمند خود را به خطر اندازد.شوروی هم بزرگترین قدرت اتومی جهان محسوب میشود،هنوز این قدرت پابرجاست.عضو ناتو شدن و استقرار پایگاههای موشکی تاتو در قلمرو خود برای اوکرایین یک خودکشی محسوب میشود،باید با همسایه قدرتمند معامله خوب داشت وگرنه در یک چرخش همه چیز از دست خواهد رفت.آقای پوزنیر میگوید روسیه مدت ۲۲ سال در مقابل توسعه جویی های ناتو خاموش بود و صبر در پیش گرفته بود اما امریکا برای خود قید و محدودیتی قایل نیست.در تمام این مدت دامی را برای روسیه پهن کرده بود که لاجرم باید در آن بیفتد. ژاک بوود محقق امور نظامی و استخباراتی سویسی که با سازمانهای استخباراتی غرب در تماس است و در انها تحقیقات انجام داده اخیرآ در گفتگویی با « رادیوی جنوب» فرانسه گفت در مقابل تمام فعالیتهای بی ثبات کننده سی آی ای و غرب در اوکرایین وضعیت به درجه انفجاری رسیده بود و روسیه سالیان دراز ناظر این فعالیتها بود.او میگوید به هم پیمانان و رییس جمهور اوکرایین گفته شده بود طوری تحریک امیز عمل کنند که روسیه وادار به مداخله نظامی در اوکرایین شود.کینه توزی آشکار و رسمی گروه فاشیستی آزوف علیه روسها و زبان و فرهنگ روسی آشکارا عمل تحریک کننده بود،پیوسته تجاوزات و حمله نظامی به روس تباران دونباس توسط نیو نازیها کاسه صبر روسیه را لبریز ساخته بود.. میرشهایمر استاد علوم سیاسی در دانشگاه شیکاگو و تحلیلگر مشهور سیاسی بارها تکرار نموده و با صراحت میگوید امریکا و غرب مسئول وضعیت کنونی اوکرایین اند.او بهترین گزینه برای اوکرایین را بیطرفی و منطقه حایل بودن میداند و میگوید هیچگاه برای اوکرایین مصلحت نیست که عضو ناتو و اتحادیه اروپا شود،باید با دو طرف روابط خوب داشته باشد.او به اصرار میگوید روسیه در اوکرایین بخود حق باختن جنگ را نمیدهد و مجبور است کار را تمام نماید.چه روسیه به اوکرایین حمله میکرد و یا نمیکرد یک فرجام داشت،خاموشی هم برایش ویرانی روسیه بود.اگر روسیه درین جنگ شکست هم بخورد اوکرایین رابه ویرانه کامل بدل خواهد کرد،در هرصورت اوکرایین ویران میگردد.این نتیجه هوسها و ماجراجویی های رییس جمهوری اوکرایین است که فقط از ناتو فرمان میگیرد و زیر فشار نیو نازیها عمل میکند.تامس فریدمن سرمقاله نویس معروف نیویارک تایمز از جورج کنان طراح مشهور « سیاست کنترول» شوروی در مورد توسعه طلبیهای ناتو پرسیده بود و او در جواب گفته بود « من فکر میکنم این آغاز یک جنگ سرد جدید است،و روسها مجبور خواهند شد در برابر این سیاست ناتو واکنش نشان دهد.اینکار یک اشتباه استراتژیک است،هیچ دلیلی برای اینکار وجود ندارد.»جک متلاک سفیر سابق امریکا در شوروی اخیرآ در مصاحبه ای گفت « ناتو منشآ بحران اوکرایین است ،بعد از فروپاشی شوروی من به سنا گفتم که توسعه جویی ناتو ما را به جایی میکشاند که اکنون در آن قرار داریم(۱۵ فبروری ۲۰۲۲). این بحران کاملآ قابل پیشبینی بود و اکنون هم فقط با یک عقل سلیم قابل پیشگیریست.زلنسکی هم هر روز به اوکرایینی ها قول میدهد که روسها به اوکرایین حمله نخواهند کرد بدون اینکه کمترین کاری برای تطبیق موافقتنامه ۲۰۱۵ انجام دهد.»ویلیم جک برن در گفتگو با back channel  گفت رویه امریکا بدون لزوم تحریک امیز است.ما برای خطوط قرمز روسها چالش ایجاد می کنیم.متاسفانه هنگام جنگ فرصت شنیدن طیفهای فکری مختلف نیست و فقط طرز تفکرات ماجراجویانه و افراطی شانس شنیدن دارند.همه رسانه های غربی بطور یکجانبه علیه روسیه به طبل جنگ میکوبند.پوتین ناگزیر در تله ای افتاده که برآمدن ازان چندان روشن نیست و پیروزیش قطعی شمرده نمیشود هرچند ژاک بوود میگوید هم اکنون روسیه به اهدافی که میخواست رسیده است.سران کشورهای اروپایی با اطاعت بی قید و شرط از اوامر واشنگتن  به طرز خطرناکی با ارسال نا محدود اسلحه به اوکرایین آینده اروپا و مردمان خود را به خطر می اندازند و هر روز نفت بیشتر بر آتش جنگ میپاشند.امریکا و ناتو در جنگ نیابتی خود اوکرایین را گوشت دم توپ خود ساخته است و آینده کشور اوکرایین و مردم آنرا آشکارا قربانی اهداف جنگ افروزیهای خود میکنند.