یک ملــــحد عمیقــــا دیــــن دار!

در شرایط حقوق بشری ایی که در آن قرار داریم اگر ملحدی بخواهد حرفی بزند با عواقب خطرناکی روبه رو می شود. و فورا سرش به سنگ کوفته خواهد شد. مثلا حکم ارتداد در جامعه ما مرگ است. یا او را هم ردیف مدفوع نجس می دانند. در چنین شرایطی اگر هم چنین شخصی بخواهد سخنی بگوید، احتمالا از زبان سوم شخص استفاده خواهد کرد. این نوشتار می خواهد بگوید، چگونه یک شخص ملحد فرضی می تواند در عین حال عمیقا دین دار و خدا باور باشد. یعنی فرض کنید فردی رفت و تمام براهین اثبات خدا را مطالعه کرد و باز هم حاصلی نیافت و به خدا معتقد نشد. این نوشتار می خواهد بگوید هنوز راهی برای این فرد وجود دارد.بگذارید از این جا شروع کنم که به نظر نگارنده ی این سطور بزرگ ترین اشکال بحث های تا کنون، پیرامون خدا و وجود او این است که اول شخص مفرد در آن کنار گذاشته شده است. ما همیشه در مورد وجود خدا، همچون یک موجود عینی بحث می کنیم. در حالی که خدا همواره خدای کسی است. اگر ما بتوانیم اثبات کنیم که موجودی بسیار قوی وجود دارد، این بدین معنا نیست که ما خدا را ثابت کرده ایم. زیرا تا کسی این قادر مطلق را نپرستد آن موجود برای کسی خدا نیست.از این رو گمان می برم بحث های پر طول و دراز تاریخ فلسفه برای اثبات خدایی عینی چندان مهم نیست. به عبارت ساده تر چندان مهم نیست که آیا خدا وجود دارد یا خیر. بلکه این مهم است که خدا چه تاثیری روی زندگی من و شما می گذارد.با این اوصاف هر کس خدایی دارد. آن که همیشه به دنبال پول است، بی خدا نیست. پول پرست است. قدرت پرست، هنر پرست و … را هم می توانیم به این فهرست اضافه کنیم. در واقع هر چیز که در سلسله ارزش های ما جایگاهی بسیار بالا داشته باشد خدای ماست. ما این چیز را برای خود آن چیز می خواهیم. برای مثال کسی پول پرست است که پول را برای خود پول بخواهد. اگر پول را برای چیز دیگری می خواهد باید پرسید آن چیز چیست؟ و آیا آن را هم برای چیز دیگری می خواهد؟ سپس این سلسله را باید تا آن جا ادامه دهیم تا خدا را پیدا کنیم.برای مثال من شخصا برای خیر اعلی (عمل اخلاقی) ارزش بسیار زیادی قائلم. و جالب این که در اسلام نیز یکی از اسامی خدا خیر است. من شخصا خیر را می پرستم یا لااقل امیدوارم بتوانم بپرستم. حالا اگر شما برای من یک خدای عینی قادر مطلق را نیز ثابت کنید که این خدا جهنم و بهشت دارد. که اگر کسی حرفش را گوش نکند او را در جهنم می اندازد. و دستور می دهد که کارهای غیر اخلاقی بکنی ( مثلا سر بی گناهان را ببری). راستش من تحت تاثیر قرار نمی گیرم. حتی اگر آن خدای قلدر شما را به چشم هم ببینم او را نخواهم پرستید. و برعلیه او طغیان خواهم کرد. این که شما وجود عینی او را ثابت کرده اید دلیل نمی شود که در رابطه با ما خدا باشد.بنابراین برای پرسش به پاسخ خدا وجود دارد یا خیر باید موضوع مهم دیگری را در نظر بگیریم. موضوعی که تا به حال در نظر گرفته نشده است. وآن موضوع اول شخص است.ازاین منظر هیچ کس بی خدا نیست،تا مامجبور باشیم برای او به اثبات خدا بپردازیم.